|
عنوان
|
شناسایی عوامل مؤثر بر کارآفرینی مجدد کارآفرینان شکست خورده مبتنی بر روش فراترکیب
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
شکست کارآفرین یادگیری کارآفرینی کارآفرینی مجدد ورود مجدد کارآفرین اکوسیستم کارآفرینی
|
|
چکیده
|
چکیده هدف: یکی از بحرانی‌ترین رویدادهایی که یک کارآفرین می‌تواند با آن مواجه شود شکست است یعنی تعطیلی یک کسب‌وکار که حداقل درآمد اقتصادی مورد انتظار را برآورده نمی‌کند. یادگیری از تجربه شکست کارآفرینی می‌تواند فرصت‌های ارزشمندی را برای تغییر فراهم نموده و کارآفرینان را برای ورود مجدد به این عرصه ترغیب نماید. کارآفرینان می‌توانند از تجربه شکست خود بیاموزند، توانایی خود را در شناسایی و استفاده از فرصت‌ها بهبود بخشند و در نتیجه عملکرد کارآفرینی مجدد خود را ارتقا دهند. تحقیقات در مورد عملکرد کارآفرینی عمدتاً بر کارآفرینی بار اول متمرکز است و به کارآفرینانی که تجارب کارآفرینی دارند و پس از شکست اقدام به راه‌اندازی کسب کاری جدید می‌کنند، توجه کمتری شده‌است. تحقیقات موجود در زمینه کارآفرینی ارزش تحقیقاتی سناریوهای شکست را نادیده می‌گیرند ولی به نظر می‌رسد که چگونگی تبدیل شکست به «منبع موفقیت» موضوع ارزشمندی است که پاسخ روشن به این سؤال برای تحریک و محافظت از اشتیاق کارآفرینان، بهبود احتمال موفقیت در کارآفرینی و ترویج کارآفرینی مستمر مفید است. این موضوع به‌صورت پراکنده مورد توجه محققان مختلف قرار گرفته اما تاکنون الگویی جامع برای دسته‌بندی این عوامل ارائه نشده است. هدف از این پژوهش شناسایی و دسته‌بندی عوامل مؤثر بر کارآفرینی مجدد کارآفرینان شکست‌خورده با رویکردی کیفی است. لذا سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که عوامل مؤثر بر کارآفرینی مجدد کارآفرینان شکست‌خورده چه مواردی هستند؟ روش: مقاله حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع داده‌ها، کیفی است که با روش تحقیق کتابخانه‌ای با استفاده از داده‌های ثانویه با رویکرد فراترکیب و مبتنی بر مطالعه منابع اطلاعاتی و تفسیر داده‌های اصلی مطالعه‌های منتخب انجام شده است. برای انجام این پژوهش، با مبنا قرار دادن روش پیشنهادی ساندولوسکی برای فراترکیب، مطالعات مرتبط منتشر شده در پایگاه‌های معتبر علمی بین‌المللی مورد بررسی قرار گرفت. ارتباط و کیفیت مقالات شناسایی شده با معیارهای مختلف از جمله برنامه مهارت‌های ارزیابی حیاتی مورد سنجش قرار گرفته و در نهایت ۳۸ مقاله که بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۰ منتشر شده‌اند واجد شرایط تشخیص داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: تحلیل محتوای این مقالات نشان داد عوامل متعدد تأثیرگذار بر کارآفرینی مجدد را می‌توان در قالب الگویی شامل دو مقوله اصلی (سطح محیطی و سطح درونی) ارائه نمود. این عوامل در سطح محیطی در دسته‌های مرتبط با یادگیری محیطی، راهبرد و رهبری، سیاست‌ها و حمایت‌ها، سرمایه انسانی، فرهنگ، بازارها و تأمین مالی و در سطح درونی در دسته‌های مرتبط با یادگیری فردی و خودارزیابی، ویژگی‌های روان‌شناختی (شخصیتی، انگیزشی و شناختی) و ویژگی‌های جمعیت‌شناختی قرار می‌گیرند. نتیجه‌گیری: ادبیات کنونی در حوزه شکست کارآفرینی تا حد زیادی با یافته‌های متناقض بی‌نتیجه باقی‌مانده است. این تناقضات لزوم تمرکز بر این حوزه برای انجام مطالعات بیشتر را نمایان می‌سازد. ادبیات موجود عمدتاً بر کاوش سوابق ورود مجدد کارآفرینی پس از شکست متمرکز است. بنابراین، درک ما در خصوص سایر جنبه‌های ورود مجدد کارآفرینی پس از شکست، مانند زمینه ورود مجدد و نتایج ورود مجدد، محدود می‌ماند. دانش بهتر در مورد سوابق، زمینه و نتایج ورود مجدد کارآفرینانه به‌طور بالقوه به کارآفرینان شکست‌خورده کمک می‌کند تا در رویکرد خود نسبت به تصمیم‌گیری برای ورود مجدد تغییرات چشمگیری ایجاد کنند.
|
|
پژوهشگران
|
جواد مشایخ (نفر سوم)، زهره نیک روی (نفر دوم)، مصطفی محسنی کیاسری (نفر اول)
|