|
عنوان
|
اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرانی و انعطاف‌پذیری شناختی زنان دارای کودکان اتیستیک
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اتیسم؛ درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد؛ نگرانی؛ انعطاف‌پذیری شناختی
|
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرانی و انعطاف‌پذیری شناختی مادران کودکان اتیستیک به شیوه نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شده است. از میان مادران مراجعه کننده به کلینیک های بابل که داوطلب حضور در این پژوهش شدند، 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جهت ارزیابی نگرانی و انعطاف‌پذیری شناختی از دو پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (1990)، انعطاف‌پذیری شناختی (2010) استفاده شد. برنامه مداخه به صورت گروهی طی 12 جلسه 90 دقیقه‌ای در طول 12 هفته اجرا شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که این برنامه مداخله به طور معناداری منجر به کاهش نگرانی مادران و افزایش انعطاف‌پذیری شناختی آن‌ها در مقابل مادران گروه کنترل شد و این نتایج پس از گذشت یک ماه در مرحله پیگیری نیز همچنان وجود داشت.
|
|
پژوهشگران
|
زهرا عباس تبار (نفر سوم)، سلیمان یحیی زاده جلودار (نفر دوم)، مریم طالبی (نفر اول)
|