مشخصات پژوهش

عنوان	برآورد انباشت بدهی و زیان بین‌نسلی در بی‌ثباتی بودجه جاری و اثر آن بر رشد اقتصادی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	: آمارهای مالی دولت (GFS)، تراز عملیاتی، زیان بین‌نسلی، رشد اقتصادی، انباشت بدهی
چکیده	چکیده هدف: تحقیق حاضر با در نظر گرفتن نظام آمارهای مالی دولت (GFS)، به بررسی تأثیر بی‌ثباتی بودجه جاری و انباشت بدهی ناشی از آن بر رشد اقتصادی و همچنین به برآورد و ارزیابی زیان بین‌نسلی کسری تراز عملیاتی بودجه جاری بر رشد اقتصادی می‌پردازد. داده-های تحقیق از نوع سری زمانی فصلی و بازه زمانی مورد مطالعه 1397:4-1369:1 (بر اساس آخرین داده‌های فصلی منتشر شده در سال 1401) اقتصاد ایران می‌باشد. روش‌شناسی پژوهش: در این پژوهش به منظور برآورد الگو، از روش اقتصاد سنجی استفاده شده است. الگوی مورد استفاده الگوهای خودبازگشت برداری ساختاری (SVAR) و الگوی خودبازگشت برداری بیزین (BVAR) می‌باشد. یافته‌ها: نتایج توابع واکنش به ضربه الگوی خودبازگشت ساختاری، نشان می‌دهد که بی‌ثباتی بودجه جاری باعث بی‌ثباتی سایر متغیرهای تحقیق در کنار افزایش انباشت بدهی و کاهش رشد اقتصادی شده است. براساس یافته‌های تحقیق، متغیر انباشت بدهی در کوتاه مدت اثر مثبت و در بلندمدت اثر منفی بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و همچنین تأثیر منفی و قابل توجهی بر رشد اقتصادی دارد. براساس نتایج الگوی خودبازگشت برداری بیزین، انباشت بدهی ناشی از کسری تراز عملیاتی جاری اثر منفی بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و رشد اقتصادی دارد. زیان بین‌نسلی بودجه جاری تاثیری مثبت بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، همچنین در کوتاه‌مدت اثر منفی و در بلندمدت اثری مثبت و پایدار بر رشد اقتصادی دارد. نتیجه‌گیری: تأمین مالی مطلوب بودجه جاری، تأمین مخارج از منابع مرتبط است؛ یعنی مخارج مصرفی دولت باید از محل درآمدهای جاری تأمین مالی شود به نحوی که تراز جاری در تعادل قرار گیرد تا مانع از انباشت بدهی در دوره‌های بعدی شود. هر قدر اندازه جاری دولت اصلاح، بهینه و متعادل شود کسری بودجه جاری و تأمین مالی آن کاهش خواهد یافت، طراحی سیاست مطلوب در این زمینه قادر به حذف بسیاری از آثار منفی بخش دولت بر اقتصاد ملی است. نتایج دلالت بر این دارد کاهش وابستگی تراز عملیات جاری به تراز واگذاری دارایی اندازه دولت را اصلاح نموده و اقتصاد ایران را در مسیر رشد قرار می‌دهد؛ به منظور جلوگیری از زیان بین‌نسلی و اثرات منفی رفاه اقتصادی، اگر دارایی‌های نفت و گاز که صرف مخارج جاری دولت می‌گردد در سرمایه‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری شود، نه تنها باعث کاهش انباشت بدهی بودجه جاری شده بلکه در بلندمدت منجر به افزایش رشد اقتصادی پایدار خواهد شد. در این حالت با درآمد بهره‌ای حاصل از سرمایه‌گذاری در دارایی‌های فیزیکی (تجدیدپذیر) نسل فعلی از منافع ناشی از رانت منابع طبیعی برخوردار شده و اصل سرمایه (تجدیدناپذیر) نیز حفظ و به نسل آتی منتقل خواهد شد. کلید واژه‌ها: آمارهای مالی دولت (GFS)، تراز عملیاتی، زیان بین‌نسلی، رشد اقتصادی، انباشت بدهی
پژوهشگران	محئثه مقدسی (دانشجو)، محمد علی فلاحی (استاد مشاور)، احمد جعفری صمیمی (استاد مشاور)، علیرضا پور فرج (استاد راهنما)