مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی ارتباط بین میزان فعالیت بدنی و شدت ابتلا به بیماری COVID-19در بیماران بستری
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	فعالیت بدنی، ، شدت بیماری،
چکیده	مقدمه: مطالعه مقطعی حاضر با هدف بررسی ارتباط میزان فعالیت بدنی و شدت بیماری در بیماران بستری انجام گرفته است. مواد و روش ها: نمونه آماری پژوهش را 295فرد مبتلا به تشکیل میدادند که به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها شامل 104بیمار بحرانی بستری در واحد مراقبتهای ویژه ( )ICUو 191بیمار بدون عوارض شدید غیر بستری در ICUبودند. ارزیابی فعالیت بدنی با استفاده از فرم کوتاه پرسشنامه فعالیت بدنی ( )IPAQانجام شد. ارزیابی دریافت غذایی با استفاده از پرسشنامه نیمه کمی بسامد خوراک (FFQ) 147سوالی انجام گرفت. یافتههای پژوهش: نتایج این مطالعه رابطه معکوس و معنیداری را بین میزان فعالیت بدنی و آیتم های وزن ()P˂0.001 و شاخص توده بدنی ( )P˂0.001بیماران نشان داد. همچنین بیماران با فعالیت بدنی بیشتر به طور معنیداری سطح بالاتری از اکسیژن وریدی ( )P=0.001و بیکربنات ( )P=0.028داشتند. نتایج این پژوهش پس از تعدیل عوامل مخدوشگر احتمالی نشان داد که در بیماران بستری مبتلا به ، میزان فعالیت بدنی با شدت بیماری در ارتباط نمیباشد (.)P=0.098 اگرچه آنالیز زیر-گروهی براساس جنسیت بیانگر ارتباط معکوس میزان فعالیت بدنی و شدت بیماری در زنان مبتلا به .)OR:0.045, CI:0.040- 0.479, P=0.010( بود بحث و نتیجهگیری: به نظر میرسد فعالیت بدنی مناسب توانسته است نقش تعیین کنندهای در پیشگیری و مدیریت ابتلا زنان به حالت شدید بیماری ایفا کند. مطالعات بیشتری به منظور نتیجهگیری دقیقتر در این زمینه مورد نیاز است
پژوهشگران	شادمهر میردار (نفر سوم)، مهدی عظیمی (نفر دوم)، مبینا آقاجانی (نفر اول)