مشخصات پژوهش

عنوان	شناسایی مولکولی جدایه‌های باکتریایی رایج در آکنه ولگاریس در بین دانشجویان پزشکی در استان میسان، عراق
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	آکنه ولگاریس؛ پروپیونی باکتریوم؛ غدد چربی؛ استافیلوکوکوس؛ آنتی‌بیوتیک‌ها؛ واکنش زنجیره‌ای پلیمراز
چکیده	آکنه یکی از شایع ترین بیماری ها در بین جوانان 15 تا 25 سال است که به دلیل بوجودآمدن ناخواسته ظاهری نامناسب، مشکلات روحی و روانی بسیاری را برای آن‌ها ایجاد می‌کند. در این مطالعه بر روی سه نوع باکتری که نقش عمده‌ای در ایجاد آکنه دارند، یعنی پروپیونی باکتریوم آکنه، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس اورئوس تمرکز کرده‌ایم. هر دو باکتری پ. آکنه و اس. اپیدرمیدیس غیر بیماری‌زا در نظر گرفته می‌شوند و به طور طبیعی در داخل غدد چربی و فولیکول‌های مو زندگی می‌کنند، اما زمانی که غدد چربی، مسدود شده و فولیکول‌های مو به دلیل تجمع چربی ملتهب می‌شوند، این امر منجر به التهاب شده و این باکتری‌ها به باکتری‌های بیماری‌زا تبدیل می‌شوند. این مطالعه در دانشکده پزشکی دانشگاه میسان روی صدد نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی (50 مرد و 50 زن)، انجام شد. از نواحی مختلف صورت، قفسه سینه و پشت سواب گرفته شد و نمونه ها برای کشت به آزمایشگاه منتقل شدند. نمونه‌ها به دو روش کشت در محیط‌‌ کشت بلاد آگار تحت شرایط بی‌هوازی و سخت برای رشد باکتری پ. آکنه و کشت در شرایط هوازی و همچنین روی محیط‌ کشت آگارخون‌دار منتقل شدند. پس از رشد باکتری‌ها، رنگ‌آمیزی گرم انجام و شکل و ظاهر باکتری‌ها در زیر میکروسکوپ بررسی شد که همه باکتری ها برای رنگ آمیزی گرم مثبت بودند. سپس آزمایشات بیوشیمیایی شامل تخمیر کاتالاز، کواگولاز و مانیتول سالت آگار انجام شد. هر دو باکتری پ. آکنه و اس. اپیدرمیدیس از نظر کاتالاز مثبت بودند و مانیتول را تخمیر نکردند. در حالی که استافیلوکوکوس اورئوس از نظر کاتالاز و کواگولاز مثبت و قادر به تخمیر مانیتول بود. برای شناسایی دقیق آن، از محیط کشت کروموژنیک اختصاصی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس استفاده شد. از 100 نمونه، 70 نمونه مثبت شد، در حالی که 30 نمونه از باکتری‌ها، ناشناخته بودند. پس از انجام تست نواری API20 و مثبت شدن آن، 16 جدایه باکتری پ. آکنه، 18 جدایه اس. اورئوس و 14 جدایه اس. اپیدرمیدیس به دست آمد. سپس، تست حساسیت به آنتی‌بیوتیک‌های باکتریایی انجام شد که تمام جدایه‌ها به داکسی‌سایکلین و ریفامپین حساسیت بالایی داشتند؛ در حالی که جدایه‌ها مقاومت بالایی به آمپی‌سیلین داشتند. پس از استخراج نوکلئیک اسید ، از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز برای شناسایی ژن های 16s rRNA در پ. آکنه استفاده شد. همچنین از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز، اس. اورئوس را با عدم تطابق یک جفت باز در توالی ژن ریبوزومی 16s (16S rRNA) اس. اورئوس شناسایی کند. از طریق آن استافیلوکوکوس اورئوس بدون نیاز به تکنیک های تحلیلی اضافی، شناسایی و بررسی شد. نتایج تشخیص آزمایشگاهی، جداسازی و PCR نشان داد که پروپیونی باکتریوم آکنه، استافیلوکوک اپیدرمیس و استافیلوکوکوس اورئوس نقش عمده‌ای در عفونت‌های آکنه داشته و پ. آکنه بیشترین میزان جداسازی را نشان داد.
پژوهشگران	سلمان احمدی اسب چین (استاد راهنما)، ایلاف الکنانی (دانشجو)