مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی سیتوتوکسیک نانوذره نقره بر رشد و نمو جنین و بافت کلیه موش باردار
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	نانو ذرات نقره؛ موش؛ ارگانوژنز؛ سیتوتوکسیتی؛ کلیه
چکیده	زمینه و هدف: با توجه به کاربرد گسترده نانوذره نقره در پزشکی و عدم مطالعه دقیق اثر سمیت آن بر روی جنین، این مطالعه بهمنظور بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک کلیه و نیز روند رشد جنین پس از مواجهه با نانوذرات نقره طراحی شد. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 35سر موش ماده نژاد NMRIبهطور تصادفی، به 5گروه مساوی شامل یک گروه کنترل و چهار گروه تیمار تقسیم شدند. به موشهای گروههای تیمار، نانو ذره نقره با غلظتهای 200 ،100 ،50و 400میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت داخل صفاقی، بهطور یک روز در میان تزریق شد. در روز 17بارداری، موشها کالبدشکافی شدند و پس از جداسازی کلیه و جنینها، برای بررسی هیستوپاتولوژی، با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگآمیزی شدند. دادهها پس از ورود به نرمافزار آماری ) SPSSویرایش (16به کمک آزمونهای آماری کولموگروف- اسمیرنوف، آنالیز واریانس یکطرفه، دانت، منویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند. P<0/05بهعنوان سطح معنیداری در نظر گرفته شد. یافتهها: بررسی هیستوپاتولوژیک کلیه گروههای تیمار پس از تزریق داخلصفاقی نانوذره نقره، علائم پاتولوژی شامل: پرخونی، نکروز، ارتشاح سلولهای التهابی و دژنرسانس واکوئولی را نسبت به گروه کنترل نشان داد. بر طبق یافتههای این مطالعه، نانوذره نقره بر روند ارگانوژنز، تکمیل ساختار عصبی، لوبولاسیون کبدی و عقبماندگی رشد جنین در طی بارداری تأثیر داشت. میانگین تعداد سومیتها ) (Somitesدر گروههای دریافتکننده دوزهای 200و 400میلیگرم بر کیلوگرم نانوذره نقره در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنیداری را نشان داد ).(p<0/05 نتیجهگیری: احتمال عبور نانوذره نقره 20نانومتری از جفت وجود دارد و آسیبهای ناشی از نانوذرات نقره میتواند منجر به ناهنجاری و عقبماندگی رشد و نمو جنین شود
پژوهشگران	سید محمد حسینی (نفر چهارم)، رمضان خان بابایی (نفر سوم)، آمنه عارفی فر (نفر دوم)، باقر سیدعلیپور (نفر اول)