عنوان
|
ساخت پوشش فوق آبگریز روی شیشه برپایه نانوذرات سیلیکای اصلاحشده با هگزا دسیل تری متوکسی سیلان و اکسیدگرافن کاهشیافته و بررسی پایداری آن تحت شرایط محیطی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
پوشش فوق آبگریز، سیلیکا، اکسید گرافن کاهش یافته، هگزا دسیل تری متوکسی سیلان، شیشه
|
چکیده
|
در این پژوهش یک هیبرید نانوساختار بر پایه نانوذرات سیلیکا، اکسیدگرافن کاهش یافته و هگزا دسیل تری متوکسی سیلان به روش شیمی تر سنتز و با دستگاه لایه نشان چرخشی روی شیشه پوشش داده شد. مشخصه یابی نانوکامپوزیت سنتزشده توسط میکروسکوپهای SEM ، AFMو روش های طیف سنجی از قبیل XRD ، FTIR ، Xmap ، EDX، و ... انجام شد. با اندازه گیری زاویه تماس قطرات آب با سطح شیشه اصلاح شده، بیشینه زاویه 151 درجه بدست آمد که نشاندهنده شکل گیری یک پوشش فوق آبگریز روی شیشه است. این لایه تحت آزمایش خراش، غوطه وری کامل در آب و حرارتدهی با دمای 100 درجه سانتیگراد همچنان کارکرد آبگریزی خود را حفظ میکند.
|
پژوهشگران
|
ناصر کردانی (نفر سوم)، محمد اکبرزاده پاشا (نفر دوم)، سید محمد حاج سیدجوادی (نفر اول)
|