عنوان
|
بررسی فقهی حکم آموزش کسب و کار با عامل هوش مصنوعی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
کسب و کار آموزش فقهی هوش مصنوعی تجارت الکترونیکی
|
چکیده
|
در نوشتار حاضر به بررسی حکم فقهی آموزش احکام فقهی کسب و کار در صورتی که صاحبان کسب و کار با استفاده از دانش هوش مصنوعی به کسب و کار میپردازند. هوش مصنوعی به عنوان یکی از دانشهای نوپیدا و پر استفاده در دنیای IT است. این فنآوری در مدت کوتاهی توانست قابلیت خود را در تحول دانشها نشان دهد و قابلیت بهرگیری از خود را به اثبات برساند. صاحب نظران دانش کسب و کار نیز از این دانش در پیشبرد اهداف خود بهره گرفتند و توانستند تحولی نوین در تجارت الکترونیکی (مخابراتی) فراهم نمایند. این پژوهش از نوع نظری و با روش مورد کاوی موضوع مطروحه را بررسی قرار داده است. اطلاعات مربوطه از طریق سامانههای الکترونیکی، کتب تخصصی و مشاهده فراهم گردید. پرسش اصلی در این پژوهش آن است: حکم شرعی آموزش احکام فقهی کسب و کار در صورت بهرگیری از کسب و کار با هوش مصنوعی چیست؟ در این خصوص فرضیههایی مطرح است، از جمله استحباب، اباحه و وجوب. اما نتیجه حاصل از تحقیق نشان میدهد در صورت استفاده از هوش مصنوعی در کسب و کار به سبب پیچیدگیهای معاملی و امکان انجام تدلیس، کلاهبرداری، ربا، غرر، غرور و در کل اکل مال به باطل، یادگیری احکام فقهی و قانونی کسب وکار واجب است و هر کاسبی باید این احکام را پیش از آغاز کسب و کار مطالعه کرده و بداند.
|
پژوهشگران
|
علی اکبر ایزدی فرد (نفر دوم)، مهدی محمدیان (نفر اول)
|