|
عنوان
|
روستاییان و رفتارهای محیط‌زیستی (مطالعه‌ای کیفی در باب چگونگی وضعیت جامعه‌پذیری محیط‌زیستی در روستاهای غرب گیلان)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
روستاییان و رفتارهای محیط‌زیستی (مطالعه‌ای کیفی در باب چگونگی وضعیت جامعه‌پذیری محیط‌زیستی در روستاهای غرب گیلان)
|
|
چکیده
|
یکی از بنیادی‌ترین سازوکارهای نهادینه‌سازی فرهنگ حفاظت از محیط‌زیست، توسعه آموزه‌های محیط‌زیستی از طریق آموزش، پرورش و به طور کلی، جامعه‌پذیری است. هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت و چگونگی جامعه‌پذیری محیط‌زیستی در استان گیلان(روستاهای طوالش) به روش کیفی است. جامعه مطالعاتی این تحقیق شامل 40 نفر از روستاییان و کارشناسان است که با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند مورد مصاحبه نیمه‌ساخت‌یافته قرار گرفتند. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل محتوای کیفی مبتنی بر قیاسی جهت‌دار و به واسطه کدگذاری، مقوله‌بندی و یافتن روابط قاعده‌مند بین مقولات و مفهوم انجام شد. اعتبار تحقیق به دو شیوه باور پذیرکردن گزینشی و ارزیابی اعتبار به روش ارتباطی حاصل گردید. براساس مفهوم «جامعه‌پذیری محیط‌زیستی» به عنوان مفهوم اصلیِ تعدیل‌یافته مبتنی بر نظریه ارزش‌های مادی/فرامادی اینگلهارت، 4 مقوله، 6 زیرمقوله و 8 کد استخراج و تحلیل شد. نتایج تحقیق حاکی از وضعیت ضعیف جامعه‌پذیری محیط‌زیستی در نواحی روستایی و وجود چالش‌ها و موانع جدی در این زمینه است. به عبارت دیگر، کارگزاران جامعه‌پذیری در زمینه جامعه‌پذیری محیط‌زیستی روستاییان موفق نبوده‌اند. گزاره نظری حاصل از مجموع این یافته‌ها عبارت است از: در نواحی روستایی، تولید فرهنگ حفاظت از محیط‌زیست تحت لوایِ ساختار آموزش‌وپرورش غیررسمی و رسمی مورد اهتمام جدی قرار نگرفته است. همچنین، این وضع بیانگر ناکارآمدی عملکرد آموزشی سایر سازمان‌ها در این زمینه می‌باشد که موجب شد تا جامعه روستایی در معرض جامعه‌پذیری محیط‌زیستی قرار نگیرد. به طور کلی، نتایج تحقیق حاضر بیانگر توسعه‌نیافتگی آموزش‌وپرورش محیط‌زیستی در روستاها و در نهایت، عدم پرورش شناختی محیط‌زیستی روستاییان است.
|
|
پژوهشگران
|
صادق صالحی (نفر دوم)، سونا حبیبی (نفر اول)
|