عنوان
|
سنجش تأثیر طرح مسکن در بازآفرینی محلات شهری بافت های فرسوده (نمونه موردی: محله آب انبار نو شهر ساری)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
طرح مسکن، بازآفرینی شهری، بافت فرسوده، محلۀ آب انبار نو ساری، مدل ساختاری
|
چکیده
|
در سال های اخیر با اولویت یافتن پارادایم پایداری، توسعه پایدار و رویکرد بازآفرینی شهری پایدار، عرصه موضوعی جدیدی در ادبیات جهانی مطرح شده است. آنچه که در این حوزۀ مورد کم توجهی قرار گرفته، موضوع الگوی مناسب محلی مسکن در بافت های فرسوده است که ضرورت ِتوجه بدان را دوچندان نموده است. هدف پژوهش حاضر، دستیابی به الگوی کالبدی طرح مسکن جهت بازآفرینی شهری محلۀ آب انبارنو ساری است. روش پژوهش توصیفی، تحلیلی و اکتشافی و رویکرد حاکم پیمایشی است. با مطالعۀ ادبیات نظری ومشورتِ متخصصین، پرسشنامۀ محقق ساخت 94 مؤلفه ایی تهیه ودر اختیار جامعه آماری،50 کارشناس ِخبره و آشنا با محل و متخصصِ امر قرار گرفت. اطلاعات ِپرسشنامه جهت تحلیل اولیه و انجام آزمون های آماری وارد نرم افزار SPSS، آنگاه برای مدلسازی ساختاری تأثیر مؤلفۀ الگوی کالبدی طرح مسکن بر بازآفرینی شهری این محله، از نرم افزار Smart PLS بهره گرفته شد. نتایج حاصله، حاکی از تأثیر متوسط به بالای الگوی مسکن بر بازآفرینی این محله با ضریب مسیر 564/0 است. با حذف مؤلفه های نامرتبط در آزمون روایی تأییدی، الگوی بدست آمده شامل 8 زیرمؤلفۀ ریزدانگیتیرریزی و بیرون زدگی تیرهای چوبی زیرشیروانی(530/0)، سقف شیبدار بومی و لبه های ناودانی(712/0)، مصالح مدرن(436/0)، رنگ غالب جداره کالبد(436/0)، داشتن حیاط بعنوان بخشی از زیربنا(764/0)، رعایت تناسب توده مطابق سیستم طرح منظر شهری(821/0)، تاثیرخط آسمان پیوسته(611/0)، ارتفاع بلند فضای مفید داخلی مسکن(511/0) و 3 متغیر نفوذنایذیرینظام دسترسی به توده های مسکونی(872/0)، ریتم غالب در جدارۀ معبر(635/0) و تعبیۀ عناصری مثل کوردرها و ...(679/0 معناداری قابل قبولی را بین مؤلفه های کالبدی طرح ِمسکن محلۀ آب انبارنو شهر ساری نشان دادند.
|
پژوهشگران
|
محمدعلی رجایی ریزی (نفر چهارم)، حسین مرادی نسب (نفر سوم)، سید علی سیدیان (نفر دوم)، محمد مهرزاد (نفر اول)
|