عنوان
|
معناشناسی واژۀ قنوت در قرآن با تکیه بر روابط هم نشینی و جانشینی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
"معناشناسی"،"قنوت"،"اطاعت"،"رابطۀ جانشینی"،"رابطۀ هم نشینی"
|
چکیده
|
معناشناسی دانشی است که به مطالعۀ علمی معانی می پردازد تا با بررسی همه جانبۀ واژه و روابط آن در جمله، به معنای کاملی دست یابد. هدف اصلی این تحقیق معناشناسی واژۀ قنوت از در آیات قرآن با توجه به کلمات هم نشین و جانشین است. داده های این تحقیق به روش کتابخانه ای و به شیوۀ توصیفی – تحلیلی می باشد. واژۀ قنوت واژۀ کلیدی این پژوهش است که ابتدا معنای لغوی آن استخراج، سپس تمام کاربردهای این واژه به همراه الفاظ جانشین و همنشین و نوع ارتباط آن در قرآن بررسی گردید. با بررسی انجام گرفته این نتیجه حاصل شد که "قنوت" در لغت به معانی مختلفی چون خشوع، خضوع، عبادت، ذلیل و خوار شدن، صلوه، دعای در نماز، قیام، سکوت و... آمده است. این واژه در قرآن در معنای خاضع و مطیع بکار رفته است. کلمات هم نشین «قنوت» در قرآن شامل: الله، رسول، حفظ و ایمان است هم نشینی آن با دو لفظ اول، دال بر پیروی دائمی بوده، و با لفظ سوم بیانگر انجام دادن عمل با تحقق شرایط و هم نشینی آن با ایمان نیز در لزوم وجود باور قلبی است. در محور جانشینی، تسلیم از ارکان اساسی آن است و با عبادت و اطاعت رابطۀ عام و خاص دارد. همچنین «قنوت» با واژه های علم، خضوع و خشوع رابطه ای لازم و ملزومی دارد که بدون آنها تحقق نمی یابد.
|
پژوهشگران
|
فاطمه اباذرپور (نفر سوم)، حبیب اله حلیمی جلودار (نفر دوم)، زهرا طاهرزاده (نفر اول)
|