مشخصات پژوهش

عنوان	اثربخشی درمان متمرکز شفقت بر حساسیت بین فردی و الکسی تایمیا (ناگویی خلقی) دانشجویان با اضطراب اجتماعی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	درمان متمرکز بر شفقت، حساسیت بین فردی، الکسی تایمیا، اضطراب اجتماعی
چکیده	هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز شفقت بر حساسیت بین فردی و الکسی تایمیا )ناگویی خلقی( دانشجویان با اضطراب اجتماعی بود. روش پژوهش تجربی از نوع آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی روانشناسی دانشگاه مازندران در سالتحصیلی 1398 - 1397 بودند. نمونه پژوهش شامل 30 دانشجوی کارشناسی روانشناسی دانشگاه مازندران بودند که بعد از غربالگری به صورت هدفمند 30 دانشجو انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در معرض 8 جلسه درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند و گروه کنترل هیچگونه درمانی را دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب اجتماعی، پرسشنامه حساسیت بین فردی ) IPSM ( و مقیاس 20 مادهای ناگویی خلقی تورنتو استفاده شده است. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره )مانکوا( با نرم افزار SPSS-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان متمرکز شفقت با کاهش حساسیت بین فردی و کاهش الکسی تایمیا )ناگویی خلقی( در دانشجویان با اضطراب اجتماعی همراه بود ) 01 / 0P< (. براساس یافتههای این پژوهش می توان بیان کرد که درمان متمرکز بر شفقت به عنوان یکی از درمان های مؤثر بر بهبود مشکلات روانشناختی دانشجویان با اضطراب اجتماعی می باشد.
پژوهشگران	حمیدرضا دهقان (نفر دوم)، حبیب اله نادری (نفر اول)