عنوان
|
استنباط محوری و بیزی در سیستم های منسجم نمایی تحت سانسور فزاینده
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
سیستم منسجم، اثر مشخصه، توزیع نمایی، برآورد به روش محوری، برآورد بیزی.
|
چکیده
|
در این مقاله، استنباط آماری درسیستم های فزاینده نوع دو باشند مورد مطالعه قرار می گیرد. در این سیستم های منسجم، فرض می شود ساختار و اثر مشخصه سیستم مشخصو نیز توزیع طول عمر مولفه ها، نمایی باشد. دو روش محوری و بیزی برای برآورد نقطه ای پارامتر توزیع طول عمر مولفه ها معرفی می شوند و این روش ها با روش درستنمایی ماکزیمم و روش کمترین مربعات که در مقالات معرفی شده اند مقایسه می شوند. فاصله اطمینان محوری، فاصله اطمینان بیزی و فاصله اطمینان بر اساس آزمون نسبت درستنمایی محاسبه می شوند. با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو، برآوردهای مختلف نقطه ای و فاصله ای مقایسه و مشاهده می شود که روش های محوری و بیزی عملکرد بهتری در مقایسه با دیگر روش های موجود برآورد دارند. برای تشریح بیشتر روش های برآورد معرفی شده، یک مثال عددی ارائه و بحث می شود.
|
پژوهشگران
|
اکبر اصغر زاده (نفر دوم)، عادله فلاح (نفر اول)
|