|
عنوان
|
چالش های به نظم کشیدن نانوفناوری و ضرورت حرکت به سوی تنظیم گری جهانی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
"نانوفناوری" "تهدیدات جهانی" "تنظیم گری جهانی" "حقوق بین الملل" "نانومواد" "مدیریت خطر"
|
|
چکیده
|
اگرچه هدف فناوری ها آسان تر کردن زندگی بشر و افزایش رفاه است، اما هر فناوری جدیدی مسائلی را به همراه دارد که می تواند اثار مخرب کوتاه مدت یا دراز مدت بر حیات انسان و دیگر موجودات داشته باشد. هر قدر این آثار و خطرات بیشتر و گسترده تر باشد لزوم به نظم کشیدن آن فناوری توسط حقوق بین الملل و به عنوان پاسخی به یک نگرانی مشترک جهانی ملموس تر خواهد بود. فناوری نانو به عنوان یک فناوری که بشر را قادر به دستکاری و مهندسی مواد در ابعاد مولکولی و زیرمولکولی کرده ازجمله مهمترین فناوری های مفید اما توام با خطرات شناخته شده و ناشناخته فراوان است که باید توسط قواعد حقوقی به نظم کشیده شود. پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش اساسی است که چرا به رغم پیشرفت سریع و سرعت خیره کننده انتقال نانو فناوری از تحقیقات آزمایشگاهی به خطوط تولید و تجاری سازی محصولات مرتبط با آن، روند تنظیم گری این فناوری در حقوق بین الملل با چالش مواجه شده است و آیا راه حلی برای غلبه بر این چالش وجود دارد؟ یافته اصلی مقاله این است که با توجه به جهانی بودن خطرات نانومواد و نیز دانش ناکافی بشر درباره خواص بدیع آنها از یکسو و ناکافی بودن معاهدات موجود جهت پوشش نانومواد از سوی دیگر، تنظیم گری این فناوری باید با هدف مدیریت خطر و اتخاذ رویکرد احتیاطی و با استفاده از الگوی تنظیم گری جهانی یعنی با مشارکت همه بازیگران اعم از دولتی و غیردولتی انجام شود.
|
|
پژوهشگران
|
حسین پورباباگل (نفر دوم)، زهرا محمودی (نفر اول)
|