عنوان
|
بررسی پلی مورفیسم192 Q/R ژن پاراکسوناز1 (PON1) با خطر ناباروری مردان در جمعیت مازندران: یک مطالعه موردی- شاهدی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
استرس اکسیداتیو؛ پلی مورفیسم 192 Q/R؛ ناباروری مردان؛ پاراکسوناز 1
|
چکیده
|
ژن PON1 که روی بازوی بلندکروموزوم شماره هفت (7q21.3) قرار دارد و دارای نه اگزون و هشت اینترون می باشد، پروتئین پاراکسوناز را کد می کند. آنزیم های پاراکسوناز در بیضه قرار دارند و پشتیبانی از اثرات آنتی اکسیدانی سیستمیک و محافظت در برابر استرس اکسیداتیو را بر عهده دارند که در مراحل مختلف اسپرماتوژنز فعالیت می کنند و روی کیفیت اسپرماتوزوا تأثیر می گذارند، در نتیجه در ناباروری نقش دارند. هدف ما در این تحقیق تعیین ژنوتیپ ها و فراوانی آلل ها در جایگاه پلی مورفیک در ژن PON1 و بررسی ارتباط آن با خطر ابتلا به ناباروری در مردان در جمعیت مازندران می باشد. برای این تحقیق نمونه های سمن از مراکز IVF شهرستان بابل جمع آوری شدند و آنالیز های سمن بر اساس معیار های سازمان بهداشت جهانی(WHO) انجام شد. برای مقایسه غلظت آنتی اکسیدان های تام و همچنین میزان پراکسیداسیون لیپیدی در بین افراد بارور و ناباروربه ترتیب مقادیرTAC وMDA در افراد بارور و نابارور اندازه گیری شد. همچنین برای مقایسه فعالیت آنزیم پاراکسوناز در بین افراد بارور و نابارور میزان این آنزیم در نمونه ها اندازه گیری شد. روش عمومی رسوب دهی نمکی برای استخراج DNA استفاده شد. قطعه مورد نظر توسط جفت پرایمر PON1-F وPON1-R تکثیر شد. برای تعیین ژنوتیپ پلی مورفیسم از روش PCR-RFLP استفاده شد که با هضم آنزیمی به وسیله آنزیم Alw1 قطعاتی که دارای جایگاه برش برای آنزیم بودند، روی ژل الکتروفورز مشخص شدند. بعد از تعیین ژنوتیپ ها و آنالیز آن ها با استفاده از SPSS ارتباط معنی دار بین تفاوت فراوانی ژنوتیپی ژنوتیپ TC (p<0.001, OR= 0.211 95%CI= 0.122 – 0.365) و TC+CC (p<0.001, OR= 0.182 95%CI= 0.104 – 0.317) در گروه های کنترل وبیمار مشاهده شد. مقایسه ساختار پروتئین نرمال و پروتئین جهش یافته PON1 نشان داد که اسیدآمینه گلوتامین به آرژنین تغییر کرده که اسیدآمینه نوع وحشی در یک پل سیستئین نقش دارد، که برای پایداری پروتئین مهم است. فقط سیستئین ها می توانند این نوع پیوندها را ایجاد کنند، جهش باعث از بین رفتن این پیوند می شود و تأثیر شدیدی بر ساختار سه بعدی پروتئین خواهد گذاشت. همراه با از بین رفتن پیوند سیستئین، تفاوت بین باقی مانده قدیمی و جدید می تواند باعث بی ثباتی ساختار شود. همچنین اسیدآمینه جهش یافته در ناحیه ای قرار دارد که برای عملکرد اصلی پروتئین
|
پژوهشگران
|
سید غلامعلی جورسرایی (استاد مشاور)، علی طراوتی (استاد مشاور)، اباصلت حسین زاده کلاگر (استاد راهنما)، نگارین خاوری نژاد (دانشجو)
|