عنوان
|
بررسی جامعه شناختی تجربه مزاحمت جنسی زنان در محیط کار (آزمون تجربی نظریه فعالیت های روزمره)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
بیمارستانهای شهر کرج، خشونت، زنان شاغل، مزاحمت جنسی محل کار، نظریه فعالیتهای روزمره
|
چکیده
|
مقدمه: مزاحمت جنسی علیه زنان در محل کار، یکی از شکلهای شایع اما پنهانِ خشونت علیه زنان است که میتواند پیامدهای منفی متعددی در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی به همراه داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه مزاحمت جنسی زنان شاغل در محیط کار و تحلیل اجتماعی علل بروز مزاحمت جنسی صورت گرفته است. روش: در پژوهش حاضر از نظریه فعالیتهای روزمره به عنوان چارچوب نظری استفاده شده است. این پژوهش به صورت پیمایشی و با ابزار پرسشنامه در بین 400 نفر از زنان شاغل در بیمارستانهای شهر کرج که با استفاده از نمونه گیری دو مرحله ای انتخاب شده بودند، انجام شده است. یافته ها: نتایج توصیفی این تحقیق نشان م یدهد 67 درصد از زنان شاغل در بیمارستانهای شهر کرج حداقل یکبار، انواع مزاحمتهای جنسی (کلامی و غیرکلامی) را در محیط کار تجربه کرده اند. همچنین مشخص شد که سهم مزاحمتهای غیرکلامی (مانند نگاه هیز و...) در مقایسه با مزاحمتهای کلامی (متلک پرانی و ...) اندکی بیشتر بوده است. نتایج تحلیل رگرسیونی حاکی از آن است که درمجموع، ترکیب متغیرهای سه گانه؛ فاعل باانگیزه (کارکنان مرد بیمارستان)، هدف مناسب (زنان شاغل در بیمارستان) و فقدان محافظت(ضعف نظارت در بیمارستان)، به مقدار 0/573 با متغیر تجربه مزاحمت جنسی توسط زنان همبستگی داشته و قادر بوده اند تا 33 درصد از نوسانات آن را توضیح داده و پیش بینی کنند. براین اساس، قو یترین متغیرهای پیش بین برای متغیر تجربه مزاحمت جنسی در محل کار، به ترتیب عبارت بودند از: حضور فاعل با انگیزه (بتای 0/536)، میزان تشخیص داده شدن به عنوان هدف مناسب (0/436)، و فقدان محافظت (0/104). بحث: یافته های تحقیق دلالت بر آن دارند که وقوع مزاحمت جنسی در محل کار، نتیجه تعامل بین عوامل انسانی (کنش گران) و سازمانی (ساختار اجتماعی) است و سیاستهای پیشگیرانه و مداخله ای جهت کاهش و کنترل مزاحمت جنسی در محل کار، صرفاً نباید بر کنشگران و به ویژه قربانیان آن که زنان هستند، متمرکز شود.
|
پژوهشگران
|
خدیجه پورالماسی (نفر دوم)، محمد اسماعیل ریاحی (نفر اول)
|