مشخصات پژوهش

عنوان	ارائهٔ مدل استعدادیابی ورزشی کودکان و نوجوانان براساس مهارت های روان- تنی، شناختی، مقابله ای و روانی پایه
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	استعدادیابی ورزشی، کودکان، نوجوانان، مهارت های روان شناختی، محدودیت جسمانی
چکیده	زمینه و هدف: ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻇﺮﻓﯿﺖﻫﺎی رواﻧﯽ کودکان و نوجوانان دارای محدودیت جسمانی در کشف اﺳﺘﻌﺪاد آن ها به عنوان ورزﺷﮑﺎرانی ﻣﻮفق در آینده بسیار ﻣﻬم اﺳﺖ؛ بنابراین هدف این پژوهش، ارائهٔ مدل استعدادیابی ورزشی کودکان و نوجوانان براساس مهارت های روان -تنی، شناختی، مقابله ای و روانی پایه در آن ها بود. روش بررسی: این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی بود و به روش آمیخته انجام شد. در بخش کیفی، مصاحبهٔ نیمه ساختاریافته با پانزده نفر از خبرگان در حوزهٔ استعدادیابی ورزشی صورت گرفت و پس از رسیدن به اشباع نظری و با روش دلفی 37 مفهوم استخراج شد و درنهایت 21 گویه به تأیید رسید. در مرحلهٔ کمّی، پرسش نامهٔ محقق ساخته با 21 سؤال (طیف پنج ارزشی لیکرت) در حیطهٔ مهارت های روان شناختی (روان- تنی، شناختی، مقابله ای، روانی پایه) پس از تأیید با روایی همگرا و پایایی درونی بین 210 نفر از متخصصان استعدادیابی ورزشی کودکان و نوجوانان که کفایت نمونه گیری آن ها با آزمون KMO و بارتلت بررسی شد، به صورت هدفمند توزیع و جمع آوری شد. بررسی روایی سازه ازطریق تحلیل عاملی تأییدی انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای PLS Smart نسخهٔ 3 و SPSS نسخهٔ 23 در سطح معناداری (0٫05=α) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، روایی همگرا (0٫714=AVE) و پایایی درونی (0٫909=CR) پرسش نامه به تأیید رسید. برپایهٔ تحلیل عاملی تأییدی مشخص شد، سازه های مهارت های روان شناختی در چهار عامل اصلی دسته بندی شدند و بر این اساس مهارت های روانی پایه (0٫027=p، 0٫787=β)، مهارت های روان-تنی (0٫042=p، 0٫734=β)، مهارت های شناختی (0٫039=p، 0٫669=β) و مهارت های مقابله ای (0٫048=p، 0٫641=β)، به عنوان شاخص های روان شناختی در استعدادیابی ورزشی کودکان و نوجوانان دارای محدودیت جسمانی تبیین شدند. باتوجه به مقادیر 0٫87=AGFI، 0٫94=GFI، 0٫97= CFIو 0٫049=RMSEA، مدل از برازش خوبی برخوردار بود. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان از شاخص های روان شناختی در استعدادیابی ورزشی کودکان و نوجوانان دارای محدودیت جسمانی به عنوان معیاری تشخیصی استفاده کرد.
پژوهشگران	سید عماد حسینی (نفر پنجم)، مرتضی دوستی (نفر چهارم)، سعید امیرنژاد (نفر سوم)، سید محمدحسین رضوی (نفر دوم)، مصطفی طهماسب پور شفیعی (نفر اول)