در این مقاله، تغییر کاهش شکاف درآمد سرانه ی 138کشور دنیا به سمت امریکا، با کمـک مدل سری زمانی فرضیه ی همگرایی و آزمونهای ریشه ی واحد داده هـای تـابلویی، طـی دوره ی 1950-2008بررسی شده است. کلیـه آزمـونهـای ریشـه ی واحـد داده هـای تـابلویی فرضـیه همگرایی گروهی کشورها به سمت امریکا را رد مینمایند. نتایج آزمونهای ریشـه ی واحـد تـک متغیره حاکی از ارتقاء درآمد سرانه کشورهای کـره ی جنـوبی، سـوئیس ، اتـریش، مجارسـتان و لسوتو و واگرایی قوی کشورهای نیوزیلند، اردن و سوریه می باشند. تخمین نقاط شکست نشـان میدهد، بیشتر شکستهای ساختاری حول تاریخهـای خاصـی ماننـد شـوکهـای نفتـی و یـا بحرانهای مالی اتفاق افتادهاند. براساس سایر یافته های ایـن مطالعـه، بـیشتـر کشـورهای فقیـر همچنان فقیر و بیشتر کشورهای ثروتمند همچنان ثروتمند باقی مانده اند. در این بین، تعـدادی از کشورها مانند هنگ کنگ، تایوان، سنگاپور، چین و هند از به نبست عقـب مانـدگی خـارج، امـا تعدادی دیگر مانند ماداگاسـکار، کنیـا و کومـور وارد ایـن تلـه شـدهانـد. تحـولات توزیـع GDP سرانه ی واقعی کشورها در مقاطع زمانی مختلف تأیید برای این یافته میباشد.
