امروزه، مسکن به عنوان یکی از نیازهای اساسی بشر و بخش مهمی از اقتصاد، با چالش های زیادی مواجه است. همچنین، عوارض شهرداری به عنوان یکی از منابع اصلی درآمد برای شهرداری ها، نقش کلیدی در تأمین مالی خدمات عمومی و زیرساخت های شهری دارند. این عوارض نه تنها بر درآمد شهرداری ها تأثیر می‌گذارند، بلکه می‌توانند تأثیرات قابل توجهی بر قیمت مسکن نیز داشته باشند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر عوارض شهرداری بر قیمت مسکن در شهر دامغان در فاصله زمانی 1400-1370 است، که می‌توان گفت این تحقیق در زمره تحقیقات کاربردی قرار می‌گیرد. همچنین، اطلاعات و داده های مورد نیاز به دو شیوه اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده اند. سپس، با استفاده از آزمون خود رگرسیونی با وقفه توزیعی ( ARDL) و آزمون علیت گرنجر، رابطه بین قیمت مسکن و عوارض صدور پروانه ساختمانی و هزینه ساخت را مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در کوتاه مدت، عوارض صدور پروانه ساختمانی (به صورت لگاریتم) تأثیر مثبت و معناداری بر قیمت مسکن (به صورت لگاریتم) دارد. همچنین هزینه ساخت (به صورت لگاریتم) نیز تأثیر مثبتی دارد، اما این تأثیر در سطح ۵ درصد معنادار نیست. در الگوی بلندمدت، عوارض صدور پروانه ساختمانی (به صورت لگاریتم) همچنان تأثیر مثبت و معناداری بر قیمت مسکن (به صورت لگاریتم) دارند، اما هزینه ساخت (به صورت لگاریتم) با توجه به تاثیر مثبت، در سطح ۵ درصد معنادار نیست. نتایج مدل تصحیح خطا (ECM) نشان می‌دهد که ۰.۶۵ درصد از نوسانات کوتاه مدت به سمت نوسانات بلندمدت همگرا می‌شود. همچنین، آزمون علیت گرنجر نشان می‌دهد که متغیرهای قیمت مسکن و عوارض صدور پروانه ساختمانی مستقل از یکدیگر هستند. بنابراین، بررسی و تحلیل ارتباط بین این عوارض و قیمت مسکن می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را برای سیاست‌گذاران شهری در زمینه برنامه ریزی شهری و مدیریت منابع ارائه دهد. در نهایت، راهکارهایی به منظور بهبود وضعیت بازار مسکن و تأمین نیازهای شهروندان پیشنهاد نموده است.
