اتخاذ سیاست‌های پولی و مالی مناسب اقتصاد هر کشور، منوط به اطلاع از شکل تابع تقاضای پول آن کشور است. از این رو ، شناخت صحیح این تابع و متغیرهای مهم تاثیرگذار بر آن، می‌تواند زمینه لازم را برای به کارگیری موفقیت آمیز سیاست‌های اقتصادی فراهم کند. هدف از این مطالعه، بررسی رفتار متغیرهای تاثیر گذار بر تقاضای پول در دوره زمانی ۱۳۳۸ تا ۱۳۸۳ در اقتصاد ایران است. برای دستیابی به این هدف، از روش خود بازگشتی با وقفه‌های توزیعی استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد الگوی مورد مطالعه حاکی از آن است متغیرهای تراز واقعی پول، تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم، نرخ ارز و کسری بودجه دولت همگرا هستند. رابطه تعادلی بلند مدت به دست آمده از روش خود بازگشتی با وقفه‌های توزیعی، برای تحلیل پویایی‌های کوتاه مدت، از تصحیح خطا استفاده شده است که نتایج، بیانگر سرعت نسبتاً کند تعدیل به سمت تعادل بلند مدت بوده است.
