توسعه یافتگی نهادی مردمی که موضوع مورد مطالعه تحقیق حاضر است به عنوان یکی از اصلی ترین دغدغه هایی که ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را در بر می گیرد، از عرصه های مورد توجه حکومت های ملی و دولت های محلی است. این مطالعه با استفاده از استراتژی «نظریه زمینه ای» صورت گرفته است، از حدود 63 فعال اقتصادی در میدان مورد مطالعه مصاحبه صورت گرفته شد که 58 مصاحبه برای انجام تحقیق مناسب و گزارش شده است. پاسخ های به دست آمده از این فراگرد مصاحبه و کدگذاری به روشنی توضیح می دهند که مولفه های هویت مکانی از طریق اصلی ترین مقوله یعنی « خلاقیت و نوآوری مردمی » با تحقق رضایتمندی از محصولات [در میان «مخاطبان» و یا به عبارتی بهتر «مشتریان» به سه هدف اصلی بهره وری مالی، همبستگی اجتماعی و تعین یابی فرهنگی دست پیدا می کنند. راهبردی که در یک مدل فرایندی «شناخت – ادراک-رفتار» را نتیجه بخش می شوند. مسیر یادشده البته ساده و تک خطی نبوده و «شرایط زمینه ای» و «شرایط مداخله گر» در گام به گام این مسیر نقش آفرین هستند: «شرایط زمینه ای» در واقع بسترهای محیطی هستند که زمینه های قدرت و یا ضعف این سازو کار را فراهم می کنند که عبارتند از: «مولفه های ارزشی»، «راهبردهای تبلیغاتی»، «سرمایه انسانی»، «سیاستگذاری های نهادی»، «پتانسیل های مالی». «شرایط مداخله گر» عبارت است از انواع محرک های بیرونی که می تواند در جهت تقویت و یا ضعف سازو کار مورد اشاره نقش آفرینی کند. شرایط مداخله گر در این سازو کار را می توان به سه بخش تقسیم نمود: «بازنمایی طبقاتی»، «محلی سازی»، «کیفیت»، «مصارف فرهنگی ذائقه ساز».
