زمینه و هدف: امروزه، تجربیات به یادماندنی به عنوان یکی از عوامل مهم و مؤثر در بازدید مجدد گردشگران از مقاصد گردشگری محسوب میشود. این پژوهش به بررسی ارتباط سطح مهارت زبان راهنمایان تور و توانا یی آنها در خلق تجربیات به یادماندنی با تمرکز بر دیدگاه های راهنمایان تور و گردشگران خارجی در ایران میپردازد. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، توصیفی-اکتشافی، از نظر مخاطب، یک پژوهش بنیادی و بر اساس نحوۀ گردآوری داده ها از نوع پژوهش آمیخته (کمّی -کیفی) است. جمع آوری داده های کمی از طریق پرسشنامه و داده های کیفی با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد. جامعۀ آماری این پژوهش در بخش کمی 65 نفر گردشگر و در بخش کیفی 18 نفر راهنمای تور و 24 نفر گردشگر خارجی بودند. یافته ها: نتایج بخش کمی نشان داد که بین تجربیات به یادماندنی گزارش شده توسط گردشگرانی که تحت راهنمایی افرادی با تسلط زبانی بالا قرار داشتند، در مقایسه با کسانی که توسط راهنمایان تور با مهارتهای زبانی پایه راهنمایی شدند، تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل محتوای بخش کیفی پژوهش پنج مضمون را از دیدگاه راهنمایان تور نشان داد که شامل: درک اشتراکات فرهنگی و تاریخی، موانع زبانی و تأثیرات آنها، داستان گویی و تسلط بر زبان، بازخورد منعکس کنندۀ اثربخشی زبان و مهارت زبانی به عنوان ابزاری برای ارتباط مؤثر بودند. نتایج تحلیل مضمون از دیدگاه کنشگران در قالب شش مضمون، اثرگذاری ارتباطی، تجربۀ لذت از تور، تأثیر عاطفی، سازگاری و انعطاف پذیری، حرفه ای بودن و چالشها و موانع مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری و پیشنهادات: نتایج این پژوهش مؤید این مطلب است که تسلط زبانی راهنمایان تور ی ک جزء اساسی در راهنمایی مؤثر در گردشگری میباشد. یافته های این پژوهش نیاز به سرمایه گذاری مداوم را در آموزش زبان برای راهنمایان تور برجسته میکند. با انجام این کار، صنعت گردشگری میتواند اطمینان حاصل کند که گردشگران نه تنها با دانش بیشتر بلکه با خاطرات گرانبهایی سفرهای خود را به پایان میرسانند. نوآوری و اصالت: این پژوهش تلاش دارد با برجسته نمودن نقش مهارت زبانی راهنمایان تور در این حوزه، به درک نقش عنصر مهم زبان در خلق تجربیات به یادماندنی برای مدیران گردشگری کمک کند و با تولید ادبیات جدید در این ارتباط، رویکرد پژوهشگران را در توجه به موضوعات بین رشته ای تحت تأثیر قرار دهد.
