در محیط رقابتی کنونی که یکی از مشخصه های بارز آن کمیابی منابع است، مدیریت و برنامه ریزی، نقشی حیاتی برای سازمان ایفا می کند. هر چند، تمامی بخش های سازمان همچون عملیات، بازاریابی، مالی، و غیره برای اطمینان از اینکه در تناسب و هماهنگی با یکدیگر حرکت می کنند، باید با یکدیگر کار کنند. برنامه ریزی جامع تولید روشی است که می تواند تمامی بخش های سازمان را در یک توازن مناسب به حرکت درآورد. مدیران در صنایع گوناگون جهت برنامه ریزی تولید با اهداف متعددی، از قبیل حداکثر سازی سود، حداقل سازی هزینه و روبه رو هستند که گاه با یکدیگر در تضاد بوده ورسیدن به یک هدف ، مانعی برای رسیدن به اهداف دیگر تلقی می گردد برای حل این دسته از مسائل برنا مه ریزی چندبعدی، روشی عملی و منعطف برنامه ریزی آرمانی است. در این تحقیق به مطالعات گذشته در این زمینه اشاره شد و به شباهت ها و تفاوت هایی مانند مدل های مورد استفاده، نوع هدف، متغیر ها و محدودیت های مدل، نوع نرم افزار مورد استفاده، محیط قطعی و احتمالی، فنون سخت، توجه به محدودیت ها و استفاده از نرم افزار بیان گردید.
