موج فزاینده مهاجرت ایرانیها این سئوال را مطرح کرده است که روند مهاجرت به مقاصد اساساً توسعه یافته، چه اثری بر الگوی تجارت خارجی کشور دارد. به نظر میرسد مهاجرت ایرانیها موجب زیانهای جدی برای کشور شده و ظرفیتهای فنی و علمی و اقتصادی مورد نیاز کشور را در اختیار کشورهای مهاجر پذیر به ویژه کشورهای توسعه یافته قرار گرفته و در مقابل، خروج ایرانیها از کشور که عموماً صاحبان علم و کار و سرمایه هستند، منجر به افت اقتصادی کشور شده است. از آنجا که تجارت درون صنعت به مولفههای فناوری و رقابتپذیری حساس است، هدف اصلی پژوهش حاضر، آزمون این فرضیه است که جریان خروجی و یکطرفه مهاجرت موجب افت تجارت درون صنعت ایران شده است. برای این منظور، از مدل جاذبه تعمیم یافته با تبدیل لجستیک برای دادههای تابلویی ایران با مقاصد اصلی مهاجران ایرانی در فواصل زمانی دوره 2018-2000 استفاده شده است. یافتههای تحقیق حاضر موید اثر منفی روند یکطرفه مهاجرت ایرانی ها به مقاصد اصلی بر تجارت درون صنعت متقابل ایران با این کشورها میباشد. بر این اساس، جهت جلوگیری از زیانهای جدی، توصیه اکید میشود روند نگران کننده مهاجرت مورد توجه سیاستگذاران قرار گیرد و در این راستا، استراتژی مشخصی در رابطه با مهاجرت بینالمللی در راستای منافع ملی پایهریزی شود.
