صادرات پایدار و مستمر محصولات غیر نفتی، یکی از مهمترین دغدغههای کشور، برای فراهم آوردن ارز مورد نیاز برای تداوم رشد اقتصادی است. متأسفانه به دلیل تحریمهای بینالمللی علیه ایران و سایر عوامل، صادرات پوست و چرم ایران که در سالیان گذشته از حجم و ارزش دلاری قابل قبولی برخوردار بوده است، با کاهشی چشمگیر مواجه شده است، از این رو در این پژوهش تلاش شد عوامل مؤثر بر صادرات پوست و چرم ایران مورد بررسی قرار گیرد و بازارهای هدف صادراتی این محصولات اولویتبندی شوند. برای بررسی و آزمون فرضیههای این پژوهش از مدل جاذبه تعمیمیافته و روش حداقل مربعات تعمیمیافته تخمینی (EGLS) استفاده شده است. نتیجه تخمین مدل حاکی از اثر مثبت و معنادار نرخ واقعی ارز، توافقنامههای تجاری و نسبت واردات محصولات پوست و چرم توسط کشورهای واردکننده به واردات جهانی این محصولات بر صادرات پوست و چرم ایران است. همچنین تولید ناخالص داخلی کشورهای واردکننده تأثیر منفی بر صادرات پوست و چرم ایران داشته است. در ادامه بازارهای هدف صادراتی بر اساس عوامل مؤثر شناسایی شده، با استفاده از روش تاپسیس اولویتبندی شدند. نتایج اولویتبندی بازارهای هدف صادراتی نشان داد که، کشورهای ایتالیا، چین، هنگ کنگ، ویتنام، رومانی ، 5 بازار بالقوه برتر برای صادرات پوست و چرم ایران است.
