رشد صنعتی و افزایش جمعیت، باعث شده تا بشر به بهره برداری غیر اصولی از منابع تجدید ناپذیر و محدود انرژی دست بزند. اگر بشر با همین سرعت به استفاده از منابع تجدید ناپذیر ادامه دهد در چند دهه آتی علاوه بر مشکلاتی در زمینه تامین انرژی، مشکلات زیست محیطی فروانی گریبان گیرش می شود. بهترین جایگزین برای تامین انرژی، انرژی تجدید پذیر( نو) می باشد که علاوه بر تامین نیاز بشری به حل بحران های زیست محیطی نیز کمک می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی عوامل اجتماعی- فرهنگی موثر بر پذیرش انرژی های تجدید پذیر به خصوص انرژی خورشیدی در شهر شیراز می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل مهندسین سازنده ساختمان و مردم عادی که دارنده حداقل 40 سال سن که مصرف کننده ساختمان در شهر شیراز می باشد. به دلیل مشخص نبودن تعداد جامعه آماری از روش فاصله اطمینان استفاده شده است. نمونه شامل 63 نفر مهندس و 188 نفراز مردم عادی است. در تحقیق حاضر ابزار تحقیق پرسشنامه بوده و جهت بررسی اعتبار ابزار تحقیق از اعتبار صوری استفاده شده، همچنین برای سنجش پایایی ابزار تحقیق از روش آلفای کرونباخ استفاده شده که بدین منظور و در جریان یک مطالعه مقدماتی، پیش آزمونی از 50 نفر (25 نفر مهندس و 25 نفر از مردم عادی) بطور تصادفی اجرا شد و نتایج حاصله نشان از پایایی مطلوب تحقیق می دهند. داده های مورد نیاز با استفاده از تکنیک پرسشنامه جمع آوری شده است. نتایج نشان می دهد متغیرهای مزیت نسبی ، قابلیت سازگاری و مشاهده پذیری در بین دو گروه مهندسین و مردم عادی متفاوت است و فرض تفاوت این دو گروه در ویژگی آزمون پذیری و مشاهده پذیری نوآوری تایید نشده است. همچنین از ویژگی های جمعیت شناختی فقط ویژگی تحصیلات در امر پذیرش سیستم های خورشیدی موثر است.
