دکستران نوعی پلیمر طبیعی از خانواده پلی ساکاریدها است، که به دلیل حلالیت خوب در آب و دیگر حلالها مانند دی متیل سولفوکسید و فرمامید، زیست سازگاری، خواص غیر آنتیژنی و ایمنی زایی، به عنوان یک زیست پلیمر بیضرر با موفقیت در زمینههای پزشکی و دارویی به کار می رود. با توجه به امکان الکتروریسی این پلیمر طبیعی، هدف در این پژوهش، تکمیل فرآیند مهندسی تهیه و کنترل ساختارهای چندسازه نانوالیاف بر پایه پلیمر زیست تخریبپذیر دکستران در مقیاس آزمایشگاهی، و بررسی اثر فرمولاسیون های مختلف بر خصوصیات نهایی نانو الیاف از طریق فرآیند الکتروریسی است. عوامل موثر بر خصوصیات فیزیکی نانوالیاف )قطر و ریخت شناسی الیاف( به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. از جمله عوامل بررسی شده می توان به اثر غلظت پلیمر در فاز آبی، اضافه کردن سورفکتانت غیر یونی، نرخ تغذیه محلول و فاصله بین نازل تا جمع کننده اشاره کرد. به عنوان یکی از نتایج مهم، الکتروریسی دکستران به وسیله سامانه هایی که کشش سطحی کمتری دارند و ویسکوزیته بیشتری دارند منجر به تولید الیاف با خواص مناسب مانند ریسندگی خوب و نانوالیاف یکنواخت با دانسیته لیف بالا می شود.
