در این پایان نامه، نانوچندسازه پلی آنیلین/گرافن اکسید (PANI/GO) توسط روش پلیمریزاسیون درجای آنیلین در حضور گرافن اکسید (GO) تهیه شد و نانوالیاف پلی آمید6/پلی آنیلین/گرافن اکسید کاهش یافته (PA6/PANI/rGO) به ترتیب توسط الکتروریسی پلی آمید6 (PA6)، سپس پوشش دهی با پلی آنیلین و گرافن اکسید و انجام فرآیند کاهش گرافن اکسید تهیه گردید، در ادامه عملکرد آنها در جذب یون کروم (VI) از محیط آبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نانوجاذب های ساخته شده توسط فنون طیف بینی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، تجزیه وزن سنجی حرارتی (TGA)، میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM)، آزمون های تخلخل سنجی (BET)، زاویه تماس و کشش مکانیکی مشخصه یابی شدند. مطالعات FESEM نشان داد که نانوالیاف الکتروریسی شده PA6 دارای ریخت شناسی یکنواخت و حداقل گره با قطر میانگین nm74 هستند. مطالعات ریخت شناسی نانوالیاف پلی آمید6/پلی آنیلین (PA6/PANI) مشخص کرد که پلیمریزاسیون یکنواختی از آنیلین روی سطح نانوالیاف انجام شده است، به طوریکه نانوالیاف PA6/PANI دارای توزیع قطر یکنواخت و قطر میانگین nm110 است. به علاوه حضور نانوورقه-های گرافن اکسید کاهش یافته در سطح نانوالیاف PA6/PANI/rGO سبب تغییر در ریخت شناسی و افزایش میانگین قطر آن به nm152 شد. اندازه گیری زاویه تماس PA6، PA6/PANI و PA6/PANI/rGOبه ترتیب مقادیر متوسط 53، 56 و 46 را بدست داد، این مقادیر نشان دهنده حضور و جذب نانوورقه های گرافن اکسید کاهش یافته در سطح نانوالیاف PA6/PANI و افزایش خاصیت آبدوستی آن است. مطالعات TGA نشان داد که مقاومت حرارتی نمونه های PA6/PANI و PA6/PANI/rGOنسبت به نانوالیاف PA6 بالاتر است. مطالعات BET نشان داد که تغییر قابل ملاحظه ای در سطح ویژه ی نمونه ها ایجاد نشده است، اما با پلیمریزاسیون آنیلین در سطح PA6 حجم کل حفرات تا حدی کاهش می یابد، در صورتی که پوشش دهی با گرافن اکسید کاهش یافته تغییر قابل توجهی در میزان تخلخل ایجاد نمی کند. آزمون کشش، مقاومت مکانیکی مطلوب نانوالیاف PA6/PANI/rGOرا نسبت به نمونه-های PA6 و PA6/PANI تایید کرد. مطالعات جذب کروم (VI) برای نانوچندسازه PANI/GO و نانوالیاف PA6/PANI/rGO نشان داد که ظرفیت جذب برای این نانوجاذب ها به ترتیب mg/g3/395 و mg/g4/121 بدست آمد.