در سال های گذشته، داربستهای نانوالیافی الکتروریسی شده با توانایی مهار عفونت باکتریایی یک رویکرد امیدوارکننده در فرآیندهای پیچیده درمان زخم بوده است. در این پژوهش، نمدهای نانوالیافی مبتنی بر پلی وینیل الکل و کیتوسان حاوی ZIF-67 از طریق الکتروریسی تهیه و اتصال عرضی برای افزایش مقاومت در برابر آب صورت گرفت. سپس تأثیر ادغام MOF بر روی نمد نانوالیاف PVA/Cs بررسی شد و خواص آن به عنوان زخم-پوش مورد ارزیابی قرار گرفت. نانوذرات ZIF-67 با اندازه متوسط تقریباً 373.5 nm و سطح ویژه بالا (1849 m2g-1) سنتز و در نانوالیاف PVA/Cs گنجانده شدند. بر اساس تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، نانوالیاف با نسبت 75/25 برای PVA/Cs با نسبت وزنی PVA (11w/v%) و Cs (3w/v%) به عنوان نمونه بهینه با الیاف یکنواخت و بدون بید بدست آمد. با اضافه شدن ZIF-67 اندازه قطر متوسط نانوالیاف PVA/Cs افزایش پیدا کرد. قطر متوسط نانوالیاف PVA/Cs/ZIF-67 شبکه ای شده بعد از 24h برابر289 nm بود. با استفاده از تصاویر TEM و EDS ادغام نانوذرات ZIF-67 بر روی داربست پلیمری به درستی تایید شد. ویژگی های ساختاری نانوذراتZIF-67 و نانوالیاف های آماده شده توسط FTIR تجزیه و تحلیل شد. نمد نانوالیاف PVA/Cs/ZIF-67 دارای تخلخل، جذب آب، WVTR و زاویه تماس خوبی بود که منجر به ایجاد یک محیط مرطوب مناسب برای زخم میشود. نشان داده شده است که ادغام ZIF-67 توانایی زخم پوش ساخته شده را برای محافظت از ناحیه زخم به دلیل بهبود خواص مکانیکی نمد های نانوالیافی، به ویژه در حالت مرطوب، فراهم می کند. علاوه بر این، نتایج آزمون MTT زیست سازگاری خوب داربست های نانوالیافی حاوی نانوذرات ZIF-67 را نشان داد. خواص آنتی باکتریایی در برابر باکتری E.coli و S. aureus با ادغام ZIF-67 به نانوالیاف PVA/Cs افزایش قابل توجهی داشت. به طور خلاصه، نمد نانوالیافی PVA/Cs/ZIF-67 با خواص فیزیکی وشیمیایی خوب، زیست سازگاری و ویژگی ضدباکتریایی پتانسیل قابل توجه زخم پوش نانوالیافی ساخته شده را تایید می کند.