تجارت بین‌الملل به عنوان یکی از عوامل اقتصاد جهانی، نقش مهمی در توسعه و رشد اقتصادی کشورها دارد که با گسترش تبادلات تجاری و تخصصی‌تر شدن تولید، رقابت‌پذیری، نوآوری و کارایی را در بازارهای جهانی افزایش می‌یابد. پوشش تجاری معیار مناسبی برای ارزیابی عملکرد اقتصادی یک کشور در سطح بین الملل می باشد از آنجا که نرخ ارز تأثیر بسزایی در میزان صادرات و واردات کشور دارد از این رو در تحقیق حاضر به تعیین رابطه نرخ ارز و پوشش تجاری در ایران با رویکرد پویایی‌شناسی سیستم پرداخته شد. درابتدا با مروری کوتاه پیرامون موضوع، عواملی که در رابطه نرخ ارز با پوشش تجاری تأثیر دارند شناسایی و با استفاده از داده‌های سالانه اقتصاد ایران طی دوره زمانی 1400-1370 در چارچوب پویایی سیستم به شبیه‌سازی مدل پرداخته می‌شود. داده‌های تحقیق از بانک مرکزی، گمرک، بانک آمار و سایر منابع معتبر استخراج گردید. طبق نتایج حاصل از مدلسازی، نرخ ارز نتوانسته است موجب بهبود پوشش تجاری ایران شود. این نتیجه دور از انتظار نیست چون محاسبات تحقیق حاضر نشان می‌دهد شرط مارشال لرنر برای ایران برقرار نیست. بنابراین افزایش نرخ ارز سیاست مناسبی برای بهبود پوشش تجاری و پوشش تجاری غیر نفتی ایران نیست.
