مصرف انرژیهای آلاینده در تقابل با رفاه اقتصادی؛ سیاستگذار را بر سر دوراهی- دستیابی به رفاه اقتصادی به عنوان هدف نهایی اقتصاد یا افزایش مصرف انرژی برای رشد اقتصادی- قرار میدهد. هدف اصلی پژوهش حاضر، آزمون این دوگانگی و مشخصاً وجود رابطه U وارون میان رفاه اقتصادی و مصرف انرژی با بهکارگیری روش حداقل مربعات تعمیمیافته ممکن برای دادههای تابلویی 117 کشور (77 کشور با شدت انرژی پایین و 40 کشور با شدت انرژی بالا) طی دوره زمانی 2019-2007 است. یافتههای مطالعه حاضر نشانگر وجود رابطه U وارون میان مصرف انرژی و رفاه اقتصادی و تأیید فرضیه منحنی کوزنتس است. نکته قابل توجه در یافتههای این مطالعه، پویایی الگوی عمومی رفاه با تغییر مصرف انرژی است به گونهای که برای کشورهای با شدت انرژی پایین و همچنین با انرژی تجدیدپذیر، حد آستانه رفاه با سرعت بیشتر حاصل میشود و بعد از آن، رفاه با سرعت کمتر نسبت به روند صعودی منحنی کاهش مییابد. بر این اساس، به نظر میرسد کشورها میتوانند با سیاستهای سازگار و بهینه، مسیر را اصلاح کرده و رسیدن به مرحله کاهش رفاه را به تأخیر اندازند.