۱۴۰۴/۰۱/۱۱
صدیقه لطفی

صدیقه لطفی

مرتبه علمی: استاد
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
نشانی: دانشگاه مازندران_ دانشکده علوم انسانی و اجتماعی- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری
تلفن: ۰۹۱۱۲۱۲۲۸۵۴

مشخصات پژوهش

عنوان
ارزیابی سطح ایمنی ساختمانهای بلند مرتبه از نظر آتش سوزی در مناطق مختلف شهر ساری
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
ساختمان های بلند مرتبه، کاربری مسکونی، خدمات شهری، ایمنی ساری
سال 1403
پژوهشگران سبحان حقانی(دانشجو)، طاهر صفرراد(استاد مشاور)، صدیقه لطفی(استاد راهنما)

چکیده

یکی از پدیده هایی که شهرهای امروز و به ویژه شهرهای بزرگ با آن مواجه اند، پدیده بلندمرتبه سازی می باشد. رشد شتابان و بی رویه جمعیت در شهرها و به تبع آن نیاز به مسکن در سطح وسیعی، از یک سو و نیز جلوگیری از گسترش افقی شهرها از سوی دیگر، احداث ساختمان های بلند را به عنوان راه حلی در مقابل مسأله زمین ضروری ساخته است. لذا با توجه به چالش های مطرح شده، این تحقیق در صدد برامده است تا ضمن فراهم اوردن درکی بهتر از سیاست بلندمرتبه سازی در عرصه فضاهای شهری کشور، با بررسی ریشه ها، اهداف و ابعاد فرایند بلند مرتبه سازی در کشورهای توسعه یافته، چارچوب تحلیلی مناسبی برای بررسی اقدامات جاری در مباحث ایمن سازی و شرایط ایمنی در اجرای ساخت و ساز کشور فراهم گردد تا اثرات مثبت و منفی بلندمرتبه سازی در ساری تحلیل شود. روش تحقیق مجموعهای از قواعد، ابزار و راههای معتبر (قابل اطمینان) و نظام یافته برای بررسی واقعیتها، کشف مجهولات و دستیابی به راه حل مشکلات است در نهایت ارزیابی سطح ایمنی ساختمانهای بلند مرتبه از نظر آتش سوزی در مناطق مختلف شهرساری به عنوان یکی از پر تراکم ترین نقاط شهری شمال کشور در سه مقوله (کاربری مسکونی، معابر و خدماتی) مورد نقد و بررسی قرار گرفته و راهکارهای مناسبی در جهت ساماندهی و کاهش تبعات و اتفاقات علی الخصوص در خصوص حریق و آتش سوزی این پدیده ارائه شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی و روش جنع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای و میدانی می باشد و برای تجزیه و تحلیل یافته های توصیفی از آزمون آماری کای اسکوئرو کولموگروف- اسمیرنوف استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ارزیابی سطح ایمنی بلند مرتبه سازی در شهر ساری موجب کاهش سرانه فضای باز واحدهای مسکونی، کاهش تأمین امنیت و ایمنی لازم برای سکونت، کاهش سرانه دسترسی بهتر به تسهیلات و خدمات شهری است