فضای پیچیده ی شهر، انسان های اندیشمند را برای رهایی از مشکلات و نارسایی ها در رسیدن به حد متعالی زندگی به فکر اصلاح و ایجاد ساختارهای جدید شهری وادار نموده است، از طرفی افزایش بی رویه جمعیت در شهرها و ارائه دامنه ی گسترده ای از خدمات به شهروندان، منجر به دشواری برنامه ریزی و مدیریت برای مسئولان شهری شده است. از این رو برنامه ریزان شهری می کوشند تا با نگاهی یکپارچه به تمامی ابعاد زندگی شهری، روش هایی برای توسعه شهرهای معاصر به منظور پاسخگویی به خواسته ها و انتظارات جدید بکار گیرند. یکی از مفاهیم جدید جهت مقابله با چالش های کنونی شهرها در عرصه برنامه ریزی شهری، توسعه شهر هوشمند است که در طول سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. شهر بابلسر با دارا بودن کارکردهای گردشگری و دانشگاهی، در حوزه مدیریت شهری دارای مشکلات زیادی است که با بکارگیری مولفه های شهر هوشمند می تواند به بخشی از مشکلات پاسخگو باشد. لذا هدف این تحقیق بررسی مولفه های شهر هوشمند در ارتقاء کیفیت زندگی شهری در بابلسر می باشد. روش شناسی تحقیق مبتنی بر رویکردهای توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات و داده های مورد نیاز از طریق مراجعه به داده های اسنادی و انجام پیمایش میدانی (پرسشنامه) صورت پذیرفته است. پس از کدگذاری و ورود داده ها به نرم افزار SPSS، تحلیل داده ها توسط این نرم افزار و آزمون های فریدمن، کندال و کولموگرف-اسمیرنوف انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که دیدگاه شهروندان و کارشناسان شهری درباره مولفه های شهر هوشمند تا حدودی متفاوت است. در حالی که کارشناسان دارای دیدگاه مثبتی نسبت به وضعیت زیرساختهای هوشمند برای شهر بابلسر بوده اند اما شهروندان از مولفه های شهر هوشمند رضایت کافی نداشته و انتظارات بر این است تا تحقق شهر هوشمند از مرحله تئوری به مراحل عملیاتی و اجرایی برسد.
