هدف از این تحقیق تعیین عوامل موثر بر پذیرش یادگیری الکترونیکی در بین دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان ترکمن با تاکید بر مدل پذیرش فناوری دیویس بوده است. این پژوهش پیمایشی و زمینه یابی است و ابزار پیمایش در این پژوهش پرسشنامه می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر و پسر در حال تحصیل در دوره متوسطه دوم همه رشته های تحصیلی در مدارس دولتی در سال تحصیلی97-1396 تشکیل می دهند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 320 نفر تعیین شده است و در انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی استفاده گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد (دیویس ، 1989) استفاده شد. روایی این پرسشنامه در این تحقیق با استفاده از روایی صوری (محتوایی) به تائید اساتید راهنما و مشاور رسیده است. همچنین پایایی تحقیق از طریق آزمون آلفای کرونباخ در نرم افزار spss، 89/0 به دست آمده است که مناسب می باشد. تجزیه و تحلیل فرضیات تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل مسیر، نشان داد که متغیر قصد و تمایل استفاده از فناوری با تاثیر مستقیم 745/0 بیشترین اثر را بر پذیرش یادگیری الکترونیک دارد. پس از آن، متغیرهای نگرش، سودمندی ادراک شده و سهولت استفاده از فناوری بیشترین اثر را در مدل تحلیلی تحقیق داشته است. بنابراین مدل نظری دیویس در این پژوهش به لحاظ تجربی مورد تائید قرار گرفته است. بدین ترتیب که سهولت درک شده از استفاده از فناوری منجر به درک سودمندی فناوری می گردد و این دوعامل در کنار هم نگرش مثبتی در دانش آموز نسبت به فناوری ایجاد می کند که در نهایت به قصد استفاده از فناوری و در انتها این نیت رفتاری به پذیرش فناوری و استفاده واقعی از آن منجر می گردد.
