صمد ایزدی

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تاثیر تکالیف مبتنی بر تمرین و مبتنی بر خلاقیت بر کیفیت مشارکت والدین و خودراهبری دانش‌آموزان بوده است. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر پایه چهارم تا ششم در شهرستان فریدونکنار بودند. که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری تصادفی جایگزینی 90 نفر به گونه ای که 45 نفر در گروه کنترل و 45 نفر در گروه آزمایش انتخاب شده‌اند. جهت گردآوری داده‌ها، از دو پرسشنامه کیفیت مشارکت والدین Dumont et al. (2013) و خودراهبری یادگیری Fisher و همکاران (٢٠٠١) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تاثیر تکالیف مبتنی بر تمرین و مبتنی بر خلاقیت بر کیفیت مشارکت والدین(158/6-= T،01/0>p) و خودراهبری یادگیری دانش‌آموزان (553/6-= T،01/0>p) . تفاوت معنی‌داری وجود دارد بنابراین تکالیف مبتنی بر خلاقیت منجر به بهبود کیفیت مشارکت والدین و به حداکثر رساندن مشارکت والدین و نیز بهبود خودراهبری یادگیری در بین دانش‌آموزان شده‌است، تا از این طریق موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان در انجام تکالیف درسی افزایش یابد.