هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل ساختاری تأثیر ادراک دانش آموزان از محیط کلاس و ادراک از ارزیابی بر نگرش دانش آموزان به درس ریاضی با میانجیگری خودکارآمدی در مدارس متوسطه سطح دوم شهرستان نور می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع معادلات ساختاری می باشد. با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه‌ای 281 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. برای تحلیل اطّلاعات از ضرایب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ادراک از محیط کلاس، ادرک از ارزیابی و خودکارآمدی با نگرش به ریاضی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که ضریب تاثیر ادراک از محیط کلاس بر نگرش در مدل معنادار نبوده اما ضریب تاثیر ادراک از ارزیابی روی نگرش مثبت و معنادار بود. هم چنین نتایج نشان داد که خودکارآمدی بین ادراک از ارزیابی و نگرش به ریاضی نقش میانجی داشته اما بین ادراک از محیط کلاس و نگرش نقش میانجی نداشته است.
