صمد ایزدی

در دنیای دانش محور کنونی، معلمان به عنوان یادگیرندگان، در جستجوی منابع فهم و دانش به منظور اثربخش تر نمودن تدریس خود، در اجتماعات یادگیری حرفه ای مجازی، حضور می یابند. در حقیقت، اجتماعات یادگیری حرفه ای مجازی، به منزله ی بستری برای رشد و بالندگی حرفه ای معلمان، متجلی شده است. هدف پژوهش حاضر نقش مشارکت در شبکه های مجازی بر ارتقای صلاحیت حرفه ای معلمان ابتدایی مدارس شهرستان بابلسر است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی مدارس شهرستان بابلسر، در سال تحصیلی 98-97 که بالغ بر 430 نفر می باشد؛ که براساس جدول نمونه گیری مورگان 202نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از این تعداد132 پرسشنامه برگشت داده شد و مورد بررسی قرار گرفت. شیوه نمونه گیری نیز طبقه ای نسبی بوده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بوده که دارای 39گویه در قالب سه مولفه صلاحیت های شناختی، صلاحیت های نگرشی و صلاحیت های مدیریتی می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس داده های آماری و با نرم افزار spss، در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی صورت گرفته است. روایی صوری پرسشنامه ها با نظر اساتید مورد تائید قرار گرفت و روایی محتوایی نیز بر اساس cvr محاسبه گردید و با 99/0 تأیید شد. همچنین پایایی برای پرسشنامه 79/0 به دست آمده است. در آمار استنباطی از آزمون نرمالیته کلموگروف-اسمیرنف استفاده شد. به علاوه با توجه به سوالات تحقیق از آزمون t تک نمونه ای و آزمون تی مستقل استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که عضویت در شبکه های مجازی نقش به سزایی بر صلاحیت های شناختی معلمان با میانگین74/3و مقدارt 22/17در سطح معناداری000/0 دارد، در ارتباط با صلاحیت نگرشی با میانگین46/3 و مقدارt،170/10 و صلاحیت مدیریتی با میانگین36/3 و مقدارt،37/7 نیز نقش به سزایی دارد. همچنین نتایج تحلیل واریانس نیز نشان داد که بر اساس مقدار F (27/1)بین مدرک تحصیلی معلمان با فضای مجازی و صلاحیت حرفه ای تفاوت معنی داری وجود ندارد. به عبارت دیگر همه معلمان با همه مدرک تحصیلی بر این باور هستند که فضای مجازی نقش به سزایی بر صلاحیت حرفه ای آن ها دارد. علاوه بر آن نتایج بیانگر آن بود که اکثر معلمان حداقل عضو یک یا چند شبکه مجازی هستند. بیشترین آمار مربوط به نوع شبکه