باورهای معلم در مورد ماهیت دانش و دانستن نقش مهمی بر خودکارآمدی او دارد. بدینمنظور پژوهش حاضر به بررسی تأثیر باورهای معرفتشناختی بر خودکارآمدی معلمان آموزش ویژه در اجرای برنامه درسی میپردازد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری، شامل کلیه معلمان شاغل در مدارس دانشآموزان با نیازهای ویژه شهرستان بابل در سه گروه نفر میباشند که بهدلیل حجم محدود جامعه تمام افراد جامعه آماری بهعنوان گروه 96 معلمان کمتوان ذهنی، نابینا و ناشنوا به تعداد نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها، از دو پرسشنامه باورهای معرفتشناختی شومر، پرسشنامه خودکارآمدی معلم (اسچانن، ) معلمان استفاده شد. برای تجزیهوتحلیل اطلاعات نیز از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضرایب 2001 موران و وولفوک، همبستگی اسپیرمن، تحلیل رگرسیون خطی چندگانه به شیوه گامبهگام) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سریع دانستن یادگیری، ساده دانستن دانش، باور بهذاتی دانستن توانایی و قطعی دانستن دانش با نمره خودکارآمدی رابطه منفی دارد و براساس تحلیل رگرسیون توانایی پیشبینی خودکارآمدی را دارد. یافتههای حاصل از این پژوهش بر رشد باورهای معرفتشناختی جهت ارتقا خودکارآمدی معلمان دانشآموزان با نیازهای ویژه تأکید دارد.
