در پژوهش حاضر رفاه اقتصادی و حجم اقتصاد زیرزمینی به ترتیب با استفاده از شاخص ترکیبی رفاه اقتصادی و روش علل چندگانه آثار چندگانه محاسبه و برآورد شد. سپس با استفاده از رهیافت خودرگرسیونی با وقفه‌های توزیعی در قالب خطی (متقارن) و غیرخطی (نامتقارن)، اثر رانت نفتی بر رفاه اقتصادی با توجه به سطح اقتصاد زیرزمینی در دوره زمانی 1352 تا 1400 بررسی شد. نتایج پژوهش در بلندمدت نشان میدهد که رانت نفتی اثر مثبت بر رفاه اقتصادی در الگوی متقارن دارد. در قالب نامتقارن نیز رانت نفت اثر مثبت و البته نامتقارن بر رفاه اقتصادی دارد. بدین نحو که با افزایش‌ها در رانت نفت، رفاه اقتصادی افزایش یافته و با کاهش‌ها در آن، رفاه اقتصادی کاهش می‌یابد. همچنین اندازه اثرگذاری افزایش‌ها بر رفاه اقتصادی در رانت نفت بیش از کاهش‌ها در آن است. یافته دیگر آنکه سطح بالاتر از اقتصاد زیرزمینی، سبب کاهش اثرگذاری مطلوبِ افزایش‌ها در رانت نفتی بر رفاه اقتصادی میشود. نرخ تورم نیز در هر دو قالب با اثری منفی بر رفاه اقتصادی همراه است.
