فناوری پرداخت یا پی‌تک از زیرشاخه‌های بزرگ فین‌تک است و بر جابه‌جایی پول درون مرزهای کشور متمرکز است. گذار از خدمات سنتی به خدمات نوآورانۀ پی‌تک مزایای فراوانی به همراه داشته است. اما از دید برقراری روابط بین‌الملل، حفظ امنیت کاربران، و محیطی که کسب‌وکارهای استارتاپی در آن فعالیت می‌کنند با چالش‌هایی مواجه است. هدف از پژوهش حاضر نوع‌شناسی مسیر گذار به پی‌تک است براساس آنچه تاکنون در حوزۀ پرداخت اتفاق افتاده است. پارادایم پژوهشْ تفسیری و روش تحقیق کیفی و مبتنی بر روایت‌پژوهی بوده است و از چهارچوب تحلیلی دیدگاه چندسطحی استفاده شده است. داده‌ها از طریق مطالعۀ آیین‌نامه‌های بانک مرکزی و گزارش‌ها و مصاحبه‌های منتشرشده در رسانه‌های فین‌تکی از ابتدای 1389 تا پایان 1399 جمع‌آوری شده است. تعداد 829 گزارش این دورۀ زمانی بررسی شد که از میان آن‌ها 130 گزارش مرتبط با بحث بود و با مطالعۀ آن بازیگران و ارتباط آن‌ها با یکدیگر و رفتارشان در مقابل تغییرات آیین‌نامه، قانون، و خدمات نوینِ ارائه‌شده بررسی شد. به‌این‌ترتیب، هم‌زیست یا رقابتی بودن روابط و همچنین سطح توسعۀ نوآوری‌ها و قدرت رقابت آن با رژیم تحلیل شد. نتایج نشان داد مسیر گذار از نوع جایگزینی است و به‌علت تدریجی‌بودن تغییرات از الگوی تناسب و تطابق پیروی می‌کند.
