سابقه و هدف: تیپر یک دورهی کلیدی در کسب حداکثر سازگاری ورزشکار است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر یک دوره تمرین اینتروال و الگوهای مختلف تیپر در دوره زمانی دو و سه هفته همراه با مکمل سیاهدانه بر تغییرات وزنی و عملکرد استقامتی موشهای صحرایی نر در حال بالیدگی بود. مواد و روشها: 80 سر موش صحرائی ویستار نر نوزاد سههفتهای (9±68 گرم) بهطور تصادفی به گروههای کنترل و تمرین تقسیم شدند. پس از پایان دوره 6 هفته تمرین، گروه کنترل به 2 گروه و گروه تیپر به 6 گروه تیپر تکرار، تواتر و شدت با و بدون سیاهدانه، دستهبندی شدند. مکمل سیاهدانه پس از هفته ششم، روزانه به مقدار kg/mg 500 وزن بدن به صورت گاواژ به گروههای سیاهدانه خورانده شد. تمرین اینتروال فزاینده به مدت 6 جلسه در هفته، هر جلسه 30 دقیقه با سرعت 15 تا 70 متر بر دقیقه و سپس مرحله تیپر به مدت سه هفته در سه الگوی کاهش شدت، تواتر و تکرار انجام شد. وزن و عملکرد استقامتی در گروههای تمرین و تیپر مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه و آزمون LSD در سطح 05/0