سید علی سیدیان

شرایط زندگی که به دلیل گسترش و پیچیدگی شهری به وجود می آید، باعث ایجاد مناطق مسکونی متراکم می شود. این وضعیت به واسطه کمبود بهبودهای زیرساختی که تأثیرات منفی بر کیفیت زندگی دارد، ایجاد می شود(Adianto et al., 2016)(Abu-Lughod et al., 1977). به دلیل محدودیت‌های ساختمانی، در شهرهای پرجمعیت، دسترسی به نور خورشید مناسب از دست می‌رود. با وجود طولانی بودن روز، فضاهای مسکونی در این شهرها به نور خورشید منعکس نمی‌شوند (Ménard & Souviron 2020). بنابراین، به دلیل فواصل محدود بین ساختمان‌ها، استفاده از بازشوهای عمودی مانند پنجره‌ها امکان‌پذیر نمی‌باشد. (Lirenzsa et al.,2020). این وضعیت باعث تبدیل باز شدگی های افقی به یک جایگزین برای جلب نور روز می شود(Toledo et al.,2016) بر این اساس روش های مختلفی جهت بازشوهای افقی، مانند چاه های نور ، نورگیرهای لوله ای بلند ، نورگیر با آینه های پویا ، نور روز پرتو ، لوله های نور ، سیستم های منشوری و کف شیشه ای برای جلوگیری از تابش خیره کننده استفاده می شود(Lechner et al.,2015)(alah Ahadi et al., 2018). لوله نور یک سیستم روشنایی آنیدولیک (ADS) است که برای بهبود عملکرد نور روز، انتقال نور به صورت عمودی - افقی به فضا و حفظ عملکرد حرارتی استفاده می شود(Lippsmeier, 1980).( Diéguez et al., 2016) یک لوله نور معمولی متشکل از یک جمع کننده، لوله و پخش کننده برای جمع آوری، انتقال و توزیع نور در فضاهای بدون دسترسی به نور می باشد(Kocifa et al., 2012). استفاده از لوله نور چند دیافراگم ممکن است با وجود لوله های نور معمولی، کارایی را برای تامین نور روز ارائه دهد(Kennedy & Rourke 2015). ساختمان‌های مسکونی تراکم جمعیتی متوسط و زیاد می‌توانند در بهبود زندگی شهروندان و بهره‌وری منابع شهری کمک کنند و از زمین‌های مسکونی کمتری استفاده شود. با این وجود، در ساختمان‌های مسکونی متراکم، در واحدهای مسکونی وجود ساختارهای بلند و فاصله کم بین ساختمان‌ها، مشکلاتی مانند عدم دسترسی به نور و هوای طبیعی در برخی واحدها و افزایش مصرف انرژی برای روشنایی و تهویه مطبوع وجود دارد.این مشکل می‌تواند باعث کاهش راحتی ساکنان و افزایش مصرف انرژی در ساختمان شود. این پژوهش در پی آن است تا استفاده از سیستم لوله نوری در ساختمان‌های متراکم جهت هدایت نور وبررسی آسایش بصری بررسی نماید .