هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سه نوع سطح رایج دویدن بر مولفه های نیروی عکس العمل زمین در فاز اتکای دویدن است. روش شناسی پژوهش: داده های مولفه های نیروی عکس العمل برای 15 آزمودنی مرد هنگام دویدن روی سه سطح پی وی سی، چمن مصنوعی و ماسه (میانگینی از 5 کوشش صحیح با سرعت 2/0 ± 3 متر بر ثانیه) توسط صفحه نیروسنج ثبت شد. تمامی محاسبات آماری در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ی 24 در سطح معنی داری (05/0p≤) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تعیین اثر سطح استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد سطح ماسه نسبت به پی وی سی و چمن مصنوعی باعث کاهش قابل توجه نیروی برخوردی و نرخ بارگذاری نیرو شده بود، با این حال این سطح باعث افزایش نیروی پیشران و اوج دوم نمودار نسبت به دوسطح دیگر شده بود. علاوه بر این سطح ماسه نسبت به پی وی سی (000/0 p=) و چمن مصنوعی (003/0 p=) اوج مثبت گشتاورآزاد و همچنین چمن مصنوعی در مقایسه با پی وی سی (011/0 p=) اوج منفی گشتاورآزاد را کاهش داده بودند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، به نظر می رسد که هم از لحاظ پیشگیری از آسیب های مرتبط با سطح و هم از لحاظ عملکردی احتمالا سطح ماسه ای سطح ایمن تری نسبت به دو سطح دیگر بوده و موجب بهبود عملکرد می شود.
