سید اسماعیل حسینی نژاد

مولتیپل اسکلروزیس(MS ) یا به اختصار بیماری ام اس، شایع ترین اختلال عصبی شناخته شده است(1). این بیماری اثرات فراوان و عمیقی در روند زندگی افراد مبتلاء دارد از عوارض این بیماری: خستگی، عدم تعادل، کاهش قدرت عظلانی و اختلال در راه رفتن می باشد(2). اختلال در الگوی راه رفتن بیماران مبتلا به ام اس بسیار شایع است(3). آنالیز مولفه های نیروهای عکس العمل زمین در بیماران دچار ام اس می تواند به تعیین اختلاف مکانیکی کمک کند(4). ارزیابی ضربه نیروهای عکس العمل زمین بین افراد دارای بیماری ام اس فعال و غیر فعال می تواند مفاهیم بنیادی مربوط به مکانیک راه رفتن در افراد دارای پاتولوژی های عصبی عظلانی اثر فعالیت بدنی بر این بیماری ها را روشن نماید. ضربه شاخصی است که از انتگرال نیروی عکس العمل زمین طی زمان تاثیر آن به دست می آید، و اندازه حرکت خطی جسم را تغییر می دهد(5). هدف از مطالعه ی حاضر مقایسه مقادیر ضربه بین بیماران MS فعال و غیر فعال است. در این پژوهش 34 بیمار(زن و مرد) مبتلا به MS، در دو گروه 16 نفر بیمار مبتلا به MS فعال و 18 نفر بیمار مبتلا به MS غیرفعال شرکت کردند. داده های کینتیکی در شرایط پا برهنه با استفاده از صفحه ی نیروسنج (کیسلر 1000 هرتز) اندازه گیری شد، و با استفاده از برنامه ی متلب مقدار ایمپالس در سه راستا محاسبه شد. آزمون تی زوجی در سطح معناداری 05/0 جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. این بررسی نشان داد که میزان میانگین ضربه داخلی-خارجی در گروه بیمارن مبتلا به ام اس فعال نسبت به گروه ام اس غیر فعال کاهش یافت (014/0=p) نتایج ضربه در دو جهت قدامی-خلفی و عمودی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت. یافته ها نشان می دهد که بیماران فعال تلاش کمتری را در جهت حفظ تعادل در راستای داخلی-خارجی انجام داده اند. با توجه به اینکه حفظ تعادل یکی از اساسی ترین چالش های پیشروی بیماران MS است، نتایج این پژوهش نشان می دهد که فعالیت بدنی و ورزش به شکل مطلوبی باعث بهبود عملکرد این بیماران می شود.