هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر اثربخشی دولت بر کاهش فرار مالیاتی در کشورهای منتخب طی دورۀ زمانی 2010 - 2000 می باشد. بدین منظور با بهره گیری از اقتصادسنجی داده های تابلویی از نسبت فرار مالیاتی به تولید ناخالص داخلی به عنوان متغیر وابسته و بار مالیاتی، روحیه مالیاتی، اثربخشی دولت، درجۀ باز بودن اقتصاد، سهم ارزش افزوده بخش های صنعت و خدمات، تولید ناخالص داخلی سرانه و نسبت جمعیت شهری به کل جمعیت به عنوان متغیرهای مستقل استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد الگو حاکی از آن است که مهمترین متغیر اثرگذار بر فرار مالیاتی در کشورهای منتخب، اثربخشی دولت می باشد. همچنین نتایج بیانگر آن است که اثر متغیرهای تولید ناخالص داخلی سرانه، روحیه مالیاتی، درجۀ باز بودن اقتصاد و سهم نسبی بخش های صنعت و خدمات بر فرار مالیاتی منفی و معنادار می باشد. همچنین اثر متغیرهای بار مالیاتی و نسبت جمعیت شهری به کل جمعیت بر فرار مالیاتی مثبت و معنادار است.
