محدودیت منابع مالی دولت در کشورهای در حال توسعه، موجب شده موضوع "تخصیص بهینه مخارج عمومی دولت" از اهمیتی خاص در این کشورها برخوردار باشد. بر این اساس، مطالعه حاضر تلاش کرده است تا با استفاده از داده های دوره زمانی 1393-1359 و روش هم انباشتگی جوهانسن، به بررسی اثرگذاری تخصیص مجدد مخارج عمومی دولت بر رشد اقتصادی بلندمدت ایران بپردازد. یافته های این پژوهش ضمن تایید اثرگذاری مثبت و معنا دار سرمایه انسانی و آزادی تجاری و تاثیر متفاوت اجزا مختلف مخارج عمومی دولت بر رشد اقتصادی، نشان داد که تخصیص مجدد منابع مالی دولت با هدف افزایش مخارج آموزشی که از طریق کاهش در مخارج مصرفی و نظامی تامین مالی شده باشد، اثر مثبت و معنا داری بر رشد اقتصادی بلندمدت ایران دارد. همچنین بر اساس نتایج روابط بلندمدت برآورد شده، کاهش در مخارج مصرفی نهائی، نظامی و بهداشت و درمان، با هدف افزایش در مخارج سرمایه گذاری دولت، اثر مثبت و محسوسی بر رشد اقتصادی بلند مدت خواهد داشت.
