سروش اصفهانی یکی از بزرگترین شعرای عهد قاجار و از پیشگامان تحول در سبک بازگشت است. به گونه ای که از استادان مسلم شعر فارسی بشمار می رود. یکی از ویژگی های سبکی سروش را باید در جنبه های ادبی آن جست و جو کرد. وصف ها و تغزل هایش زیبا و جاندار با تشبیهات دلنشین است. سروش شاعر معاصر ایرانی در اشعار خود از انواع کنایه ها استفاده می کند. او با استفاده از این نوع آرایه های ادبی به بیان مفاهیم و اندیشه های خود به شیوه هنرمندانه و تاثیرگذار می پردازد. نتیجه این پژوهش حاکی از آن است که سروش در بیان افکار خود از عنصر بلوغی کنایه بهره فراوان برده است.
