یکی از ارکان مهم برنامه ریزی مسکن شناخت دقیق شاخص های کمی و کیفی با توجه به اطلاعات و آمار مستند و قابل اطمینان می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت شاخصهای کمی وکیفی مسکن در شهر خرم آباد می باشد و با توجه به ماهیت موضوع پژوهش، از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی استفاده شده است و از نظر هدف از نوع کاربردی است. جامعه آماری در این پژوهش شامل 103910 واحد مسکونی واقع در 22 ناحیه شهری خرم آباد می باشد. علاوه بر فرمولهای مربوط به تعیین وضعیت شاخصهای مسکن، از مدل چند معیاره تاپسیس نیز برای رتبه بندی نواحی 22 گانه شهر خرم آباد از نظر شاخصهای کمی وکیفی مسکن استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در این شهر، تعداد 3019 واحد مسکونی کمبود وجود دارد. در بین 22 ناحیه شهری، نواحی شفا و ماسور در وضعیت کاملا مطلوب قرار دارند و 4 ناحیه شهری شامل میدان آزادی، پادگان حمزه، مسکن مهر و قاضی آباد در وضعیت نامطلوب از نظر شاخص های کمی و کیفی مسکن قرار دارند. دلایل نامطلوب بودن این نواحی مربوط به مسایلی مانند مشکلات ساختاری شامل فرسودگی مصالح ساختمانی ، افزایش تراکم ساختمانی و جمعیتی، برخورداری نامناسب از خدمات شهری، فضای سبز و بازی کودکان، کمبود فضاهای ورزشی و فرهنگی، کمبود فضاهای درمانی و پایین بودن کیفیت زندگی می باشد
