یکی از کاربردی‌ترین راهبردها در حوزه برنامه‌ریزی شهری، لزوم توجه به زیست‌پذیر بودن مناطق شهری است. زیست‌پذیری در نواحی شهری به معنای سکونت مطلوب و بهینه برای تمامی افراد ساکن در یک نقطه‌ی خاص است؛ با وجود این، گسترش سکونت‌گاه‌های شهری از یک سو و عدم تفاوت بین پیوندهای جدید و قدیم در نواحی شهری باعث بروز مشکلات فراوانی شده‌است که رفع این مشکلات در گرو شناسایی مؤلفه‌های تأثیرگذار در فرایند زیست‌پذیری شهرها است. بر همین اساس، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و تبیین مؤلفه‌های تأثیرگذار بر زیست‌پذیری شهری در شهر ساری صورت پذیرفت. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی – تحلیلی است.. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در میان شاخص‌های سنجش زیست‌پذیری، در شاخص اجتماعی مؤلفه‌ی «حس تعلق به شهر ساری»، در شاخص زیست‌محیطی «وضعیت فضای سبز و تأسیسات و تجهیزات شهری» و در شاخص اقتصادی «وضعیت مسکن» از میان دیگر مؤلفه‌ها با سطح معناداری 99 درصد در سطح بالاتر از متوسط قرار دارند با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان گفت تقویت زیست‌پذیری شهری در شهر ساری منوط به ارتقای شاخص‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی، ایجاد فضای سبز و امکانات رفاهی و ساماندهی جمعیت شهری به سمت نواحی مستعد رشد است
