امروزه شهرها با چالش های بسیاری در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مواجه شده اند. در عین حال افزایش جمعیت به همراه نسبت روزافزون شهرنشینی پیامدهای زیان باری برای شهرها به ارمغان آورده است. زیست پذیری به عنوان یکی از مباحث اساسی درپایداری شهری، به سیستم شهری اطلاق می شود که درآن به سلامت اجتماعی _فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و روانی همه ساکنانش توجه داشته باشد. در واقع مفهوم کلی زیست پذیری به معنای دستیابی به کیفیت برنامه ریزی شهری خوب یا مکان پایدار است. در این راستا دراین پژوهش ضمن تعریف و ابعاد زیست پذیری و دیدگاه های تأثیرگذار بر زیست پذیری،به ارزیابی زیست پذیری و کیفیت زندگی شهر قائمشهر پرداخته شد. رویکرد حاکم بر این مطالعه با توجه به ماهیت و مؤلفه های مورد بررسی ترکیبی از روش های توصیفی_تحلیلی واز نظرهدف کاربردی است که با تکمیل 383 پرسش نامه از شهروندان شهر قائمشهر انجام شده است. روش نمونه گیری این تحقیق فرمول کوکران بوده است و با ضریب آلفای کرونباخ برابر 936/0 می باشد که قابل قبول و پایایی مناسبی دارد. همچنین، براساس آزمون T تک نمونه ای با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد شاخص های آموزشی و بهداشت و سلامت دارای بیشترین میانگین و مطلوب و دو شاخص تفریحات و اوقات فراغت و برابری اجتماعی ومشارکت بسیار نامطلوب وکمترین میانگین زیست پذیری را دارد. همچنین نتایج بدست آمده از آزمون T تک نمونه ای نشان داد که شاخص بهداشت و سلامت با مقدار 38/9 دارای بیشترین مقدار T و شاخص تفریحات واوقات فراغت با مقدار 37/16- کمترین مقدار T را داراست. در نهایت، میانگین کلی زیست پذیری شهر قائمشهر 92/9 می باشد که این میزان نزدیک به حد متوسط قرار دارد که با توجه ویژه به شاخص های موردنظر می توان درجهت ارتقا و بهبود سطح زیست پذیری شهر کمک کرد و آن را به حد مطلوب تری رساند.
